Aphex Twin's Selected Ambient Works Volume II

Opinie czytelników

Recenzje książki przedstawiają mieszaną perspektywę, z wieloma chwalącymi jej dogłębną analizę i przemyślane pisanie o wpływowym albumie Aphex Twina, podczas gdy inni wyrażają rozczarowanie brakiem nowych spostrzeżeń bezpośrednio od artysty i zbyt abstrakcyjnym podejściem.

⬤ Dogłębna analiza i wnikliwy kontekst otaczający album.
⬤ Przemyślany styl pisania, który utrzymuje zaangażowanie czytelników.
⬤ Dobra dla fanów Aphex Twina i osób zainteresowanych muzyką ambient.
⬤ Oferuje historyczne spojrzenie na muzykę elektroniczną wczesnych lat 90.
⬤ Wyczerpujący komentarz na temat wpływu i odbioru albumu.

⬤ Brak istotnych nowych odkryć lub bezpośrednich spostrzeżeń Aphex Twina.
⬤ Niektórzy uznali, że tekst jest suchy lub zbyt rozwlekły.
⬤ Nie zapewnia dokładnego podziału lub analizy utworu po utworze.
⬤ Wiele sekcji skupia się bardziej na pozamuzycznych aspektach albumu.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że jest zbyt skoncentrowany na Ameryce i pomija kontekst brytyjski.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Ekstrawagancko nieprzejrzysty, rozmyślnie parny - Selected Ambient Works Volume II Aphex Twina, wydany przez cenioną brytyjską wytwórnię Warp Records w 1994 roku, odmłodził muzykę ambient dla Ery Internetu, która właśnie nadeszła. W Stanach Zjednoczonych był to jego pierwszy pełny album wydany przez Sire Records (dom Madonny i Depeche Mode), który pomógł wprowadzić Richarda D.

Jamesa, dla którego Aphex Twin jest tylko jednym z wielu pseudonimów, jako główną siłę w muzyce elektronicznej i nie tylko. Wierny definicji muzyki ambient Briana Eno, Selected Ambient Works Volume II był celowo funkcjonalny: umeblował chill out roomy, sanktuaria pośród intensywnych rave'ów. Choreografowie i reżyserzy filmowi zaczęli wykorzystywać ją do własnych celów, a w kolejnych dekadach ta muzyka tła wysunęła się na pierwszy plan, zaadaptowana przez klasycznych kompozytorów, którzy odwrócili jej delikatne tekstury do wykonywania na instrumentach akustycznych.

Jednocześnie „ambient” przeszedł od ezoterycznej sztuki dźwiękowej do centralnego elementu kultury internetowej. Niniejsza książka dowodzi, że pomimo reputacji albumu pozbawionego rytmu, emanuje on perkusyjną ciekawością, stanowiąc dźwiękową metaforę naszej technologicznie zapośredniczonej ery niezliczonych zsynchronizowanych nanosekundowych metronomów.