Antypoematy: Nowe i wybrane

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają wyjątkowy wkład Nicanora Parry w poezję, koncentrując się na jego „anty-poetyckim” stylu, który rzuca wyzwanie tradycyjnym normom poetyckim. Czytelnicy doceniają emocjonalny rezonans i prowokujący do myślenia charakter jego twórczości, a także dwujęzyczny format książki, umożliwiający dostęp zarówno do oryginalnych hiszpańskich, jak i angielskich tłumaczeń. Niektórzy czytelnicy zwracają jednak uwagę na zmienność jakości tłumaczeń i przyznają, że niekonwencjonalny styl Parry może nie spodobać się wszystkim entuzjastom poezji.

Poezja Parry opisywana jest jako magiczna, surrealistyczna i wywierająca emocjonalny wpływ. Jego twórczość przesuwa granice tradycyjnej poezji i oferuje świeże spojrzenie. Dwujęzyczne wydanie jest chwalone za umożliwienie czytelnikom zaangażowania się w oryginalny tekst. Niektóre tłumaczenia są wysokiej jakości. Czytelnicy doceniają trafność jego tematów i katartyczne doświadczenie, jakie zapewnia jego praca.

Jakość tłumaczeń jest zróżnicowana, a niektóre z nich są uważane za mniej wierne lub zbytnio inspirowane współczesnymi stylami. Czytelnicy, którzy preferują tradycyjną poezję liryczną, mogą uznać twórczość Parry za trudną lub nieprzyjemną, ponieważ jego styl jest często surowy i konfrontacyjny.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Antipoems: New and Selected

Zawartość książki:

Antipoems: New and Selected, dwujęzyczny zbiór, a także retrospektywa twórczości czołowego chilijskiego poety, po trzynastu latach ponownie przedstawia go północnoamerykańskim czytelnikom. Choć nie był bezproduktywny, polityka jego ojczyzny skierowała jego inwencję na nowe sposoby ekspresji, które przypominają nam czasami chytry hermetyzm włoskich pisarzy, między innymi Eugenio Montale i Elio Vittoriniego, podczas reżimu faszystowskiego.

Jak wyjaśnia Frank MacShane w swoim wstępie, Parra nie próbował uciec od represji, ale „wykorzystując swój dowcip i humor, pokazał, jak artysta może nadal mówić prawdę w niespokojnych czasach”. Ponieważ wiele wczesnych prac Parry jest obecnie niedostępnych, redaktor David Unger włączył wiele wierszy, które wywarły wpływ na północnoamerykańskich poetów, takich jak Ferlinghetti i Merton w latach 50. i 60.

ubiegłego wieku, niektóre w nowych lub poprawionych tłumaczeniach. Z nowszej twórczości Parry znajdziemy obszerne wybory z Artifacts (1972), Sermons and Preachings of the Christ of Elqui (1977), New Sermons and Preachings of the Christ of Elqui (1979), Jokes to Mislead the Police (1983), Ecopoems (1983), Recent Sermons (1983) oraz sekcję „Uncollected Poems” (1984).

Antipoems: New and Selected zostało zredagowane przez Davida Ungera, który przyczynił się do powstania wielu tłumaczeń do The Dark Room and Other Poems Enrique Lihna (New Directions, 1978). Profesor Frank MacShane z Uniwersytetu Columbia, w swoim krytycznym wstępie, przedstawia pełną ocenę poety, który jest "bez wątpienia jednym z najbardziej wpływowych i utalentowanych w dzisiejszej Ameryce Łacińskiej, spadkobiercą pozycji, którą od dawna zajmuje jego rodak, Pablo Neruda".