Ocena:
„The Mezzanine” Nicholsona Bakera to wyjątkowa eksploracja wewnętrznych myśli pracownika biurowego podczas przerwy na lunch, prezentująca humor i wgląd w przyziemne aspekty codziennego życia. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają jej introspektywny styl i dbałość o szczegóły, inni uważają ją za powtarzalną i pozbawioną tradycyjnych elementów narracyjnych, takich jak fabuła i rozwój postaci. Książka charakteryzuje się szerokim wykorzystaniem dygresyjnych przypisów, które niektórzy czytelnicy uważają za wzbogacające, podczas gdy inni uważają je za uciążliwe. Ogólnie rzecz biorąc, jest ona postrzegana jako polaryzująca lektura, która jest albo kochana za swoją głębię, albo krytykowana za postrzeganą nudę.
Zalety:⬤ Humorystyczna i wnikliwa eksploracja ludzkiej świadomości.
⬤ Mistrzowska dbałość o przyziemne szczegóły.
⬤ Innowacyjne wykorzystanie dygresyjnych przypisów, które wzbogacają narrację.
⬤ Oddaje złożoność codziennych myśli i doświadczeń.
⬤ Rezonuje ze współczesnymi czytelnikami pomimo publikacji w 1988 roku.
⬤ Chwalona za poetycki i precyzyjny język.
⬤ Brak tradycyjnej fabuły i rozwoju postaci.
⬤ Dla niektórych czytelników może wydawać się powtarzalna i rozwleczona.
⬤ Niektórzy zwracają uwagę na niewygodną nawigację na urządzeniach Kindle.
⬤ Niektórzy uważają ją za frustrującą ze względu na skupienie się na najdrobniejszych szczegółach.
⬤ Polaryzujący odbiór, niektórzy czytelnicy uważają ją za nudną lub nieciekawą.
⬤ Krytyka dotycząca przestarzałych i mizoginicznych elementów wyrażonych w narracji.
(na podstawie 124 opinii czytelników)
The Mezzanine
W swojej zaskakującej, dowcipnej i niewyczerpanie pomysłowej pierwszej powieści - opublikowanej po raz pierwszy w 1986 roku, a teraz wznowionej jako papierowe wydanie Grove Press - autor Vox i The Fermata wykorzystuje jednopiętrową przejażdżkę ruchomymi schodami jako okazję do olśniewającego przewartościowania codziennych przedmiotów i rytuałów. Począwszy od skromnego kartonu po mleku, a skończywszy na wiązaniu butów, The Mezzanine jednocześnie odbrązawia znany świat i nadaje mu szaloną i euforyczną poezję.
Relacje Nicholsona Bakera z tego, co zwyczajne, stają się niezwykłe dzięki jego ostremu opowiadaniu i niekonwencjonalnemu, konwersacyjnemu stylowi. Na pierwszy rzut oka The Mezzanine wydaje się być książką o niczym.
W rzeczywistości jest to genialna celebracja rzeczy, jednocześnie pokazująca wartość refleksji i znaczenie codziennych ludzkich doświadczeń. "
