Antonio Gramsci

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że książka jest mistrzowską pracą intelektualną, która zagłębia się w filozofię Gramsciego i jej wpływy, ale pojawiają się krytyczne uwagi dotyczące jej zwięzłości, co sprawia, że trudno jest odpowiednio objąć zarówno jego życie, jak i idee.

⬤ Intelektualnie stymulująca
⬤ oferuje wgląd w myśl Gramsciego i jej kulturowe implikacje
⬤ dobrze zbadana
⬤ dobry stosunek jakości do ceny
⬤ terminowa dostawa.

⬤ Zbyt krótka, by skutecznie objąć jednocześnie życie i idee Gramsciego
⬤ mogłaby skorzystać z bardziej dogłębnej eksploracji
⬤ sprawia wrażenie pośpiesznej i zatłoczonej ideami.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Zawartość książki:

"Jakie będą przyszłe losy pism (Gramsciego), nie możemy wiedzieć. Jednak jego trwałość jest już wystarczająco pewna i uzasadnia historyczne badanie jego międzynarodowej recepcji. Niniejszy zbiór studiów jest niezbędną podstawą do tego." --Eric Hobsbawm, z przedmowy.

Antonio Gramsci to gigant myśli marksistowskiej i jeden z największych krytyków kultury na świecie. Antonio A. Santucci jest być może najwybitniejszym na świecie badaczem Gramsciego. Monthly Review Press z dumą publikuje, po raz pierwszy w języku angielskim, mistrzowską biografię intelektualną wielkiego sardyńskiego uczonego i rewolucjonisty.

Gramsciańskie terminy takie jak "społeczeństwo obywatelskie" i "hegemonia" są często używane w codziennym dyskursie politycznym. Santucci ostrzega nas jednak, że słowa te zostały zawłaszczone zarówno przez radykałów, jak i konserwatystów dla współczesnych i często samolubnych celów, które często nie mają nic wspólnego z celami, jakie przyświecały Gramsciemu przy ich tworzeniu. To, co musimy raczej zrobić, i co Santucci ilustruje raz po raz w swoim rozbiorze pism Gramsciego, to zaabsorbować metody Gramsciego. Można je podsumować jako podejrzliwość wobec "wielkich schematów wyjaśniających", jedność teorii i praktyki oraz skupienie się na szczegółach życia codziennego. W odniesieniu do ostatniego z nich, Joseph Buttigieg mówi w swojej Nocie: "Gramsci nie zamierzał wyjaśniać rzeczywistości historycznej uzbrojony w jakąś pełnoprawną koncepcję, taką jak hegemonia; raczej badał najdrobniejsze szczegóły konkretnych stosunków społecznych, gospodarczych, kulturowych i politycznych, w których żyją jednostki w ich specyficznych okolicznościach historycznych i stopniowo zdobywał coraz bardziej złożone zrozumienie tego, jak hegemonia działa na wiele różnych sposobów i pod wieloma aspektami w kapilarach społeczeństwa".

Rygorystyczne badanie życia i pracy Gramsciego przez Santucciego dorównuje przełomowej myśli samego mistrza. Czytelnicy będą oświeceni i zainspirowani każdą stroną.