Antoine d'Agata: Meksyk

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, książka otrzymała mieszane recenzje. Podczas gdy wielu czytelników docenia treść i emocjonalną głębię fotografii Antoine'a d'Agaty, istnieją obawy dotyczące jakości otrzymanego wydania fizycznego i kwestii związanych z opakowaniem.

Książka zawiera imponujące i emocjonalne prace fotograficzne, podkreślające mroczne i brutalne tematy w Meksyku, które dobrze rezonują z fanami stylu Antoine'a d'Agaty. Wielu recenzentów chwaliło jakość opakowania i terminową dostawę.

Kilku czytelników zgłosiło otrzymanie wydania w miękkiej oprawie zamiast reklamowanej twardej okładki, zwracając uwagę na słabą oprawę. Pojawiły się również skargi dotyczące nieodpowiedniej ochrony podczas wysyłki, co doprowadziło do drobnych uszkodzeń książki.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Antoine d'Agata: Mexico

Zawartość książki:

W ciągu ostatnich 30 lat francuski fotograf Antoine d'Agata (ur. 1961) odbył wiele podróży po Meksyku. Jako fotograf, d'Agata ma tendencję do skupiania się na społecznych tabu, takich jak uzależnienia i prostytucja, i angażowania się bezpośrednio w te mroczne części ludzkiej natury. "To nie sposób, w jaki fotografowie patrzą na świat jest ważny" - zauważył d'Agata. "To ich intymna relacja z nim".

Ta książka jest zapisem meksykańskich podróży fotografa, napiętym, nieruchomym pamiętnikiem jego doświadczeń w zdewastowanych krajobrazach coraz bardziej niestabilnego społeczeństwa przestępczego. Nieruchome obrazy, narracje filmowe i teksty składają się na osobisty pamiętnik, który poprzez intymne, seksualne i narkotyczne spotkania konstruuje coraz bardziej chorą rzeczywistość. Odzwierciedlając jego podróż przez samotny i marginalny świat, fotograficzny język d'Agaty wydaje się pękać i degenerować strona po stronie.

Jako całość, Meksyk przedstawia złożony, trudny portret okresu, który został skonstruowany jako czas bezprawia i przestępczości w meksykańskim społeczeństwie. D'Agata konstruuje książkę wokół sześciu ruchów fotograficznych, odnoszących się bezpośrednio do różnych okresów we współczesnej historii Meksyku. Rozdziały te sugerują zerwanie ciągłości historii, nawet gdy D'Agata tworzy narrację o zejściu w ból i dzikość.