Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Antebellum Posthuman: Race and Materiality in the Mid-Nineteenth Century
Od XVIII-wiecznego motta abolicjonistów "Czyż nie jestem człowiekiem i bratem? " do deklaracji "JESTEM CZŁOWIEKIEM" z okresu praw obywatelskich, antyrasizm zaangażował się w walkę o uznanie człowieczeństwa czarnych. Czynił to jednak nawet wtedy, gdy sama definicja człowieka została zakwestionowana przez nauki biologiczne.
Podczas gdy konflikt między liberalnym humanizmem a biologicznym materializmem ożywia debaty w ramach posthumanizmu i krytycznych studiów nad rasą, Antebellum Posthuman dowodzi, że po raz pierwszy pojawił się on jako kluczowe pytanie w epoce antebellum. W momencie, w którym autorytet nauki był coraz częściej przywoływany w celu obrony niewolnictwa i innych rasistowskich polityk, argumenty abolicjonistyczne przeszły głęboką zmianę, tworząc nową, materialistyczną odmianę antyniewolnictwa.
Wykorzystując dzieła Douglassa, Thoreau, Whitmana i Dickinson, Cristin Ellis identyfikuje i śledzi pojawienie się antyniewolniczego materializmu w amerykańskiej literaturze połowy XIX wieku, umieszczając rasę w centrum historii myśli posthumanistycznej. Przechodząc do współczesnych debat toczących się między posthumanistami a krytycznymi teoretykami rasy, Ellis pokazuje, w jaki sposób ten posthumanizm z czasów antebellum uwypukla trudność pogodzenia materialistycznych ontologii człowieka z projektem sprawiedliwości społecznej.