Aniceti Kitereza: tanzański epos

Opinie czytelników

Książka opowiada o tym, jak dzieło literackie Aniceti Kiterezy, „Myombekere”, zostało opublikowane, podkreślając wspólne wysiłki przyjaciół, naukowców i tłumaczy, a także osobiste zmagania Kiterezy w jego późniejszych latach.

Narracja jest wciągająca i porywająca emocjonalnie, z błyskotliwą opowieścią, która zawiera listy i wspomnienia. Zapewnia znaczący wgląd w literaturę wschodnioafrykańską i spuściznę Aniceti Kiterezy.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać emocjonalną głębię i dramatyczne elementy za intensywne lub przytłaczające.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Aniceti Kitereza: A Tanzanian Epic

Zawartość książki:

"Słowa, które są wypowiadane, unoszą się jak wiatr. Słowa napisane żyją wiecznie."

Aniceti Kitereza wypowiedział te słowa, opowiadając Geraldowi (Jerry'emu) i Charlotte (Shoonie) Hartwigom historię swojej powieści. Był rok 1969. Nie mogli sobie wyobrazić, że ta rozmowa zainauguruje jedenastoletnią sagę, pełną determinacji i zaangażowania, ujawnioną w znaczącym zbiorze listów i niezwykłej opowieści o człowieku i książce.

Książka, którą trzymasz w ręku, jest historią tej tanzańskiej epopei w słowach napisanych i przeżytym życiu. Aniceti Kitereza ukończył swoją epicką powieść w języku Kikerebe na początku 1945 roku, a następnie przetłumaczył ją na język suahili jako Bwana Myombekere na Bibi Bugonoka na Ntulanalwo na Bulihwali (Tanzania Publishing House, 1980), która została później znakomicie przetłumaczona z oryginału Kikerebe na język angielski przez prof. Gabriel Ruhumbika pod tytułem Mr Myombekere and His Wife Bugonoka, their Son Ntulanalwo and Daughter Bulihwali; The story of an Ancient African Community (Mkuki na Nyota, 2000).

W tej książce Aniceti Kitereza - A Tanzanian Epic Shoonie Hartwig opowiada historię tego epickiego człowieka i jego epickiego pisarstwa. Znajduje się w niej dwieście czternaście listów wymienianych między Kiterezą, Richardem Markhamem, wydawcą w Heinemann w Nairobi w Kenii; Johnem Allenem, tłumaczem w Arusha w Tanzanii; Jerrym i Shoonie Hartwig w Durham w Karolinie Północnej; Emilie Larson, przyjaciółką, w Bostonie w Massachusetts. Książka ta jest znaczącym epizodem w historii pisarstwa, publikacji i literatury w Tanzanii. Pokazuje los, jaki czekał pisarzy w okresie kolonialnym oraz w międzynarodowych wydawnictwach w okresie po uzyskaniu niepodległości. Ale dowodzi również siły przyjaźni i miłości do literatury, które podtrzymywały marzenie o zobaczeniu książki w druku, a także zaangażowania Tanzania Publishing House i Mkuki na Nyota w realizację tego marzenia.