Anglo-Indie i koniec imperium

Opinie czytelników

Książka Uthera Charltona-Stevensa, „Anglo-India and the End of Empire”, oferuje naukową, ale przystępną eksplorację społeczności anglo-indyjskiej i jej historii podczas i po brytyjskich rządach w Indiach. Łączy w sobie obszerne badania i wciągającą narrację, aby naświetlić złożoność tożsamości, lojalności i osobistych doświadczeń Anglo-Indian.

Książka jest naukowa, dobrze zbadana i zawiera szczegółowe notatki oraz obszerną bibliografię. Prezentuje świeże spojrzenie na mniej znaną społeczność, czyniąc ją przystępną dla czytelników. Wciągająca narracja i włączenie postaci historycznych oraz osobistych historii zwiększają zrozumienie doświadczenia anglo-indyjskiego. Czytelnicy docenili wciągający styl pisania i dogłębność dostarczonych informacji.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że książka przemawia przede wszystkim do osób szczególnie zainteresowanych historią lub społecznością anglo-indyjską, potencjalnie ograniczając jej szerszą atrakcyjność. Szczegółowe podejście akademickie może być postrzegane jako przytłaczające dla tych, którzy szukają lżejszej lektury.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Anglo-India and the End of Empire

Zawartość książki:

Standardowy obraz Raju to zdystansowana, rozpieszczona i uprzedzona brytyjska elita panująca nad uciskaną i wrogo nastawioną indyjską ludnością. Jak większość karykatur, obraz ten zaciemnia tyle samo prawdy, ile ujawnia.

Brytyjczycy nie zawsze byli tak zdystansowani. Wcześniejszy, bardziej kosmopolityczny okres rządów Kompanii Wschodnioindyjskiej obfitował w „międzyrasowy” seks i okazjonalne małżeństwa, a także większą otwartość i wymianę kulturową. Rezultatem była duża i rosnąca społeczność „mieszanej rasy”, znana na początku XX wieku jako Anglo-Indianie.

Niezależnie od swoich wad, Imperium nigdy nie zostałoby utrzymane bez aktywnego, czasem entuzjastycznego, wsparcia wielu kolonialnych poddanych. Obejmowały one indyjskie elity, profesjonalistów, urzędników państwowych, biznesmenów i wszelkiego rodzaju grupy mniejszościowe, które rozkwitały pod patronatem państwa imperialnego i mogły być wykorzystywane w strategii „dziel i rządź” w celu przedłużenia rządów kolonialnych.

Niepodległość była głęboko niepokojąca dla tych, którzy mieli stać się mniejszościami w nowym narodzie, a Anglo-Indianie nie byli wyjątkiem. Ta odświeżająca relacja spogląda na dramatyczny koniec brytyjskich rządów w Indiach oczami Anglo-Indian, z perspektywy, która nie jest ani kolonialną apologią, ani nacjonalistyczną polemiką.

Jego historia w uderzający sposób rezonuje ze złożonymi debatami na temat tożsamości w XXI wieku.