Anglicanism and the British Empire, C.1700-1850
W latach 1700-1850 Kościół Anglii był jedną z najpotężniejszych i najbardziej wpływowych sił religijnych, społecznych i politycznych w Wielkiej Brytanii.
Był to również doniosły czas dla Imperium Brytyjskiego, podczas którego rozwinęło się, a następnie utraciło kolonie w Ameryce Północnej, rozszerzyło się na Indie i osiedliło kolonie w Australii i Nowej Zelandii. Publiczne zrozumienie tego rozszerzającego się imperium zostało w znacznym stopniu stworzone i rozpowszechnione przez Kościół Anglii w wyniku jego zaangażowania misyjnego w tych koloniach i jego roli w zapewnianiu kościołów dla brytyjskich osadników.
Rowan Strong bada, w jaki sposób anglikańskie chrześcijańskie rozumienie Imperium Brytyjskiego ukształtowało tożsamość zarówno ludzi mieszkających w brytyjskich koloniach w Ameryce Północnej, Bengalu, Australii i Nowej Zelandii w tym okresie - w tym kolonistów, rdzennej ludności i murzyńskich niewolników - jak i Anglików w Wielkiej Brytanii.
