Angielska guwernantka na syjamskim dworze: Wspomnienia z sześciu lat spędzonych w pałacu królewskim w Bangkoku

Opinie czytelników

Książka przedstawia doświadczenia Anny Leonowens w XIX-wiecznym Syjamie, szczegółowo opisując jej obserwacje kultury, społeczeństwa i monarchii. Choć stanowi ona intrygującą relację historyczną, czytelnikom trudno się ją czyta ze względu na archaiczny język i wiktoriański styl. Narracja zawiera elementy fikcji, często krytykowane przez tajskich historyków za przedstawianie monarchii. Ogólnie rzecz biorąc, książka zapewnia cenny wgląd w inną epokę, ale niektórym czytelnikom może być trudno w pełni się w nią zaangażować.

⬤ Interesująca i pouczająca relacja z XIX-wiecznego Syjamu.
⬤ Oferuje unikalny wgląd w kulturę i historię.
⬤ Dobrze napisana w opisowym wiktoriańskim stylu.
⬤ Angażujące osobiste historie i doświadczenia.
⬤ Cenna dla tych, którzy są ciekawi historycznego kontekstu Króla i I.

⬤ Trudna do czytania ze względu na archaiczny język i długie opisy.
⬤ Zawiera znaczną ilość fabularyzowanych treści.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że grzęźnie w nadmiarze szczegółów.
⬤ Krytykowana za pokazywanie kolonialnego sposobu myślenia i nieświadomej bigoterii.
⬤ W niektórych wydaniach słaba jakość druku wpływa na czytelność.

(na podstawie 40 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

English Governess at the Siamese Court: Being Recollections of Six Years in the Royal Palace at Bangkok

Zawartość książki:

1862 Anna Leonowens przyjęła ofertę złożoną przez konsula Syjamu w Singapurze, Tan Kim Ching, aby uczyć żony i dzieci Mongkuta, króla Syjamu. Król pragnął zapewnić swoim 39 żonom i konkubinom oraz 82 dzieciom nowoczesną zachodnią edukację opartą na świeckich podstawach naukowych, czego nie zapewniły wcześniejsze żony misjonarzy.

Leonowens wysłała swoją córkę Avis do szkoły w Anglii, a syna Louisa zabrała ze sobą do Bangkoku. Zastąpiła Dana Beacha Bradleya, amerykańskiego misjonarza, jako nauczyciel na syjamskim dworze. Leonowens służyła na dworze do 1867 roku, czyli przez prawie sześć lat, najpierw jako nauczycielka, a później jako sekretarz językowy króla.

Chociaż jej stanowisko cieszyło się wielkim szacunkiem, a nawet pewnym wpływem politycznym, warunki jej zatrudnienia nie były dla niej satysfakcjonujące, a sam król uważał ją za dość trudną kobietę. W 1868 roku Leonowens przebywała na urlopie zdrowotnym w Anglii i negocjowała powrót na dwór na lepszych warunkach, gdy Mongkut zachorował i zmarł. Król wspomniał o Leonowens i jej synu w swoim testamencie, choć nie otrzymali oni spadku.

Nowy monarcha, piętnastoletni Chulalongkorn, który zastąpił swojego ojca, napisał do Leonowens ciepły list z podziękowaniami za jej usługi. Do 1869 r. Leonowens przebywała w Nowym Jorku i zaczęła publikować artykuły podróżnicze w bostońskim czasopiśmie Atlantic Monthly, w tym "The Favorite of the Harem", zrecenzowane przez New York Times jako "wschodnia historia miłosna, mająca najwyraźniej mocne podstawy prawdy".

Swoje artykuły rozwinęła w dwa tomy wspomnień, zaczynając od The English Governess at the Siamese Court (1870), które przyniosły jej natychmiastową sławę, ale także oskarżenia o sensację. W swoich tekstach krytycznie przyglądała się życiu na dworze; jej relacje nie zawsze były pochlebne i stały się przedmiotem kontrowersji w Tajlandii; oskarżano ją także o wyolbrzymianie swoich wpływów u króla".