Angielscy ekscentrycy ogrodowi: Trzysta lat niezwykłych gajów, nor, gór i menażerii

Opinie czytelników

Książka została dobrze przyjęta ze względu na ilustracje i wciągającą treść, przemawiając szczególnie do miłośników ogrodów i osób zainteresowanych unikalnymi perspektywami. Niektórzy uważają jednak, że brakuje w niej konkretnych szczegółów.

Ciekawe ilustracje, pięknie napisana, dobrze zbadana, atrakcyjny prezent dla miłośników ogrodów, pełna ciekawych historii, dobrze wyprodukowana.

Niewystarczająco szczegółowa w niektórych obszarach.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

English Garden Eccentrics: Three Hundred Years of Extraordinary Groves, Burrowings, Mountains and Menageries

Zawartość książki:

Bardzo oryginalne studium ekscentrycznych angielskich twórców ogrodów i ich niezwykłych ogrodów.

W książce "English Garden Eccentrics" znany architekt krajobrazu i historyk Todd Longstaffe-Gowan odkrywa szereg nieznanych i ekscentrycznych angielskich twórców ogrodów, którzy od początku XVII do początku XX wieku stworzyli bardzo osobiste i idiosynkratyczne ogrody. Należą do nich tak fascynujące postacie, jak przesądny antykwariusz William Stukeley oraz kochająca zwierzęta i ptaki Lady Read, a także słynny mistrz ogrodów Vauxhall, Jonathan Tyers, który stworzył w swoim domu w Denbies jeden z najbardziej ponurych i perwersyjnych ogrodów anty-przyjemności w georgiańskiej Anglii. Inni budowali miniaturowe góry, kształtowali topiary, wystawiali egzotyczne zwierzęta, wykopywali jaskinie i gromadzili fragmenty architektury i skamieniałości, aby zrealizować swoje ogrody w sposób, który często uważano za przesadny.

Dzięki dziwacznym i fascynującym ilustracjom oraz rozdziałom, takim jak "Miniaturowa kopia szwajcarskich lodowców Lady Broughton", "Topiary na gigantyczną skalę: The Clipped 'Yew-trees' at Four Ancient London Churchyards" i "The Burrowing Duke at Harcourt House", "English Garden Eccentrics" łączy historię ogrodu i krajobrazu z historią kultury i biografią. Książka w zajmujący sposób ujawnia, co w ogrodniku i jego dziele można postrzegać jako ekscentryczne i koncentruje się na obszarze historii ogrodów, który był rzadko badany: ogrody postrzegane jako wyraz wyjątkowego charakteru ich twórców, a zatem funkcjonujące w efekcie jako forma autobiografii.

Ta żywa i przystępna książka wzywa dzisiejszych ogrodników do uczenia się na przykładach i odważenia się być ekscentrycznymi.

Dystrybuowana dla Paul Mellon Centre for Studies in British Art.