Andrzej Towianski (1799-1878): Ein Religioser Reformer Im Europaischen Kontext Seiner Zeit
Towiański uważał się za odnowiciela wiary chrześcijańskiej, który starał się doprowadzić chrześcijaństwo do wyższego poziomu doskonałości. Tradycyjnie badania literackie w Polsce koncentrowały się niemal wyłącznie na wpływie Towiańskiego na poezję romantyczną.
Miał on również wpływ na myślicieli, teologów, filozofów i polityków w Belgii, Francji, Włoszech, Szwajcarii, a także w części Rosji. Niniejsza książka bada pisma Towiańskiego, biorąc pod uwagę ustalenia z różnych tradycji badawczych. Po raz pierwszy obszerne turyńskie wydanie Dzieł Towiańskiego (1882) jest badane w sposób systematyczny.
Ta eksploracja myśli Towiańskiego w kontekście religioznawstwa pozwala wyłonić bardziej wyrazisty obraz jego nauk na styku praktyk mistycznych, w tym mistycyzmu żydowskiego, i proroctw. Kontrastowa analiza tekstów ukazuje niniejsze wydanie jako pracę zbiorową.
Następnie szczególny nacisk położono na ukryte jednostki narracyjne stworzone przez redaktorów. Wybrane jednostki dotyczące decydujących punktów zwrotnych w działalności Towiańskiego (1840/41, 1863 i 1870) są kontekstualizowane z nowoczesnymi koncepcjami badań nad mistyką, w tym żydowską kabałą i chasydyzmem, a także z mesmeryzmem Towiańskiego. Dodatkowo, podstawowa terminologia towianizmu jest badana na tle prądów religijnych jego czasów.
W rezultacie można osiągnąć bardziej wszechstronną kontekstualizację myśli Towiańskiego w ramach prądów religijnych jego czasów. Pierwotne źródła i niemieckie tłumaczenia zostały przedstawione w obszernym dodatku.