Andriej Tarkowski

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Andrei Tarkovsky

Zawartość książki:

Andriej Tarkowski to najsłynniejszy rosyjski filmowiec od czasów Eisensteina i jeden z najważniejszych reżyserów, którzy pojawili się w latach 60. i 70. ubiegłego wieku.

Chociaż nakręcił tylko siedem filmów, każdy z nich był ważnym punktem zwrotnym w kinie, z których najbardziej znane to średniowieczny epos Andriej Rublow - powszechnie uważany za jeden z największych filmów wszechczasów - oraz autobiograficzne Zwierciadło, osadzone w Rosji stalinowskich czystek w latach 30. i latach stagnacji pod rządami Breżniewa. Oba filmy wpędziły Tarkowskiego w poważne kłopoty z władzami, a on sam zyskał reputację torturowanego - i ostatecznie zamęczonego - filmowca. Pomimo surowych warunków, w których pracował, Tarkowski stworzył niezwykły dorobek.

Na międzynarodową scenę wkroczył w 1962 roku swoim debiutanckim filmem fabularnym Dzieciństwo Iwana, który zdobył Złotego Lwa w Wenecji i od razu uczynił z niego ważnego filmowca. W latach 70. nakręcił dwa klasyczne filmy science-fiction: Solaris, uważany w tamtym czasie za radziecką odpowiedź na 2001: Odyseję kosmiczną Kubricka, a później przerobiony przez Stevena Soderbergha, oraz Stalker, o którym sądzono, że przewidział katastrofę w Czarnobylu. Nękany w domu, Tarkowski udał się na wygnanie i nakręcił swoje dwa ostatnie filmy na Zachodzie, gdzie opublikował także swoje klasyczne dzieło z zakresu teorii filmu i sztuki, Sculpting in Time. Od jego śmierci w Paryżu w 1986 roku, jego reputacja wciąż rosła.

Sean Martin rozważa cały dorobek Tarkowskiego, od klasycznego filmu studenckiego The Steamroller and the Violin, przez filmy pełnometrażowe, po późniejsze dzieła sceniczne oraz pisma, obrazy i fotografie Tarkowskiego. Martin stara się również zdemistyfikować Tarkowskiego jako "trudnego" reżysera, jednocześnie celebrując jego radykalną estetykę długich ujęć i ujęć śledzących, które Tarkowski miał nazwać "odciśniętym" lub "wyrzeźbionym" czasem, a także uzasadnić pozycję Tarkowskiego nie tylko jako ważnego filmowca, ale także jako artysty, który bezpośrednio mówi o najważniejszych kwestiach duchowych naszych czasów.