Anatomia melancholii Keatsa: Lamia, Isabella, Eve of St Agnes i inne wiersze (1820)

Oryginalny tytuł:

Keats's Anatomy of Melancholy: Lamia, Isabella, the Eve of St Agnes and Other Poems (1820)

Zawartość książki:

Szczegółowe studium klasycznego tomiku poezji Johna Keatsa wydanego w 1820 roku w świetle historii melancholii.

⬤ Pierwsze książkowe opracowanie krytyczne zbioru wierszy Johna Keatsa Lamia, Isabella, The Eve of St Agnes, And Other Poems (1820).

⬤ Rozpatruje antologię jako poetycko i tematycznie ujednoliconą kolekcję, zamiast bardziej typowej metody analizowania wierszy w porządku chronologicznym.

⬤ Proponuje, że głównym tematem przewijającym się przez tom jest melancholia, bardzo pojemna kategoria medyczna sięgająca starożytnych pisarzy grecko-rzymskich, przez renesans, i będąca przedmiotem kultów literackich w epoce romantyzmu.

⬤ Pierwsze szczegółowe studium oznaczeń i adnotacji Keatsa na jego kopii Anatomii melancholii Roberta Burtona (1621), która była jego ulubioną książką w 1819 roku, kiedy pisał wiersze.

Niniejsza książka analizuje niezwykle ważny zbiór wierszy Johna Keatsa, Lamia, Isabella, The Eve of St Agnes, And Other Poems (1820), i została opublikowana w dwusetną rocznicę powstania tomu. Analizuje zbiór raczej jako zorganizowany przez autora i wielowymiarowo zunifikowany tom niż jako zbiór okazjonalnych wierszy. R. S. White argumentuje, że motywem przewodnim tomu z 1820 roku jest ciągły nacisk na różne rodzaje melancholii, starożytnej, wszechogarniającej choroby i literackiego zaabsorbowania w poezji renesansowej i romantycznej. Melancholia interesowała Keatsa przez całe życie, dotykając jego wykształcenia medycznego, temperamentu i zachwyconej lektury Anatomii melancholii Burtona w 1819 roku.