Anarchistyczny rozwój kulturoznawstwa: 2013.1: Blasting the Canon

Oryginalny tytuł:

Anarchist Developments in Cultural Studies: 2013.1: Blasting the Canon

Zawartość książki:

Co pozostaje do powiedzenia na temat anarchistycznego kanonu? Jedną z odpowiedzi może być to, że refleksja nad konstrukcją kanonu może pomóc ujawnić coś na temat tego, w jaki sposób anarchizm został źle zrozumiany. Inną możliwością jest to, że kanon umiejscawia anarchizm - w całej jego różnorodności i złożoności - w konkretnych geograficznych i historycznych lokalizacjach.

Kanon nie tylko ustanawia parametry teorii anarchistycznej, ale także umieszcza je w konkretnym (europejskim) kontekście, służąc jako trampolina dla późniejszych rewizji, rozwoju i krytyki. Kanon opisuje klasyczną formę, by użyć terminu George'a Woodcocka - stanowi punkt odniesienia dla anarchizmu.

Kto go skonstruował, skąd się wziął - jakie są implikacje jego reifikacji we współczesnych studiach anarchistycznych? Jak skuteczne okazały się ostatnie krytyki w przezwyciężaniu ograniczeń, do których zachęcały studia kanoniczne? Jakie jest ryzyko pozostawienia kanonu nienaruszonym, nawet jeśli jest on celem krytyki? Czy anarchiści powinni martwić się eksplozją kanonu, jeśli w jej wyniku do grona "anarchistycznych" filozofów lub ruchów zostaną włączeni ci, którzy identyfikują się z tradycją anarchistyczną? Co oznacza samoidentyfikacja pod nieobecność kanonu? Czy odrzucenie kanonu oznacza odrzucenie anarchistycznej historii idei, a jeśli taka historia pozostaje ważna w anarchizmie, to jak należy do niej podchodzić i ją rozumieć? W tym specjalnym wydaniu Anarchist Developments in Cultural Studies, zredagowanym przez Ruth Kinnę i Sureyyya Evrena, znani anarchistyczni naukowcy badają te kwestie.