Analogia po Akwinacie: Problemy logiczne, odpowiedzi tomistyczne

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

Analogy after Aquinas: Logical Problems, Thomistic Answers

Zawartość książki:

Od pierwszej dekady XIV wieku uczniowie Tomasza z Akwinu zmagali się z wyjaśnieniem i obroną jego doktryny analogii. Analogia po Akwinacie: problemy logiczne, odpowiedzi tomistyczne Analogy after Aquinas: Logical Problems, Thomistic Answers przedstawia historię wysiłków wybitnych średniowiecznych i renesansowych tomistów zmierzających do rozwiązania trzech odrębnych, ale powiązanych ze sobą problemów wynikających zarówno z ich lektury własnych tekstów Akwinaty na temat analogii, jak i z argumentów Jana Dunsa Szkota przeciwko analogii i na rzecz jednostronności w Metafizyce i teologii naturalnej.

Pierwszy z tych trzech problemów dotyczy przynajmniej pozornie rozbieżnych stwierdzeń Akwinaty na temat tego, czy nazwa jest wypowiadana przez analogię za pomocą pojedynczego pojęcia, czy też za pomocą różnych pojęć. Drugi problem dotyczy modelu analogii odpowiedniego do analogicznego orzekania o nazwach w kategoriach bytu lub o Bogu i stworzeniach. Czy o "bycie" mówi się analogicznie w odniesieniu do Boga i stworzeń, lub substancji i wypadków, na wzór tego, jak o "zdrowiu" mówi się w odniesieniu do lekarstwa i zwierzęcia, lub na wzór tego, jak o "zasadzie" mówi się w odniesieniu do punktu i linii?

Trzeci problem wynika z zewnętrznych wyzwań dla myśli Akwinaty, w szczególności z twierdzeń Szkota, że tylko jednogłosowe nazwy mogą pośredniczyć w ważnych demonstracjach, a każda demonstracja, która nie użyła swoich terminów pośredniczących w sposób jednogłosowy, zawiodłaby z powodu błędu dwuznaczności. Analogia po Akwinacie wnosi wyjątkowy wkład w studium teologii filozoficznej w tradycji Tomasza z Akwinu, ukazując historyczny i filozoficzny związek między tymi trzema problemami, a także różnorodność rozwiązań proponowanych przez czołowych przedstawicieli tej tradycji.

Tomiści uwzględnieni w książce to między innymi: Hervaeus Natalis (1250-1323), Tomasz Sutton (1250-1315), Jan Capreolus (1380-1444), Dominik z Flandrii (1425-1479), Paweł Soncinas (zm. 1494), Tomasz dio vio Cajetan (1469-1534), Franciszek Silvestri z Ferrary (1474-1528) oraz Chryzostom Javelli (1470-1538).