Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
An Analysis of C.S. Lewis's Mere Christianity
C. S.
Lewisa jest doskonałym przykładem jednego z najskuteczniejszych aspektów umiejętności krytycznego myślenia: wykorzystania rozumowania do zbudowania silnego, logicznego argumentu. Lewis pierwotnie napisał tę książkę jako serię przemówień radiowych wygłoszonych w latach 1942-1944, w szczytowym okresie II wojny światowej. Rozmowy miały na celu przedstawienie słuchaczom najbardziej podstawowych założeń chrześcijaństwa i wykorzystanie ich do stworzenia logicznego argumentu za wiarą chrześcijańską i etyką chrześcijańską.
Chociaż Lewis nie był akademicko wykształconym teologiem ani filozofem (specjalizował się raczej w literaturze), jego własne doświadczenie nawrócenia z ateizmu na chrześcijaństwo, wraz z jego szeroką lekturą i wnikliwymi pytaniami, stanowiło siłę uroczego, ale przekonującego argumentu za jego własnymi przekonaniami. Niezależnie od tego, czy ktoś zgadza się z argumentami Lewisa lub podziela jego wiarę, Mere Christianity jest przykładem jednego z najbardziej przydatnych aspektów dobrego rozumowania: dostępności.
Kiedy używasz rozumowania do skonstruowania przekonującego argumentu, kluczowe jest, aby twoja publiczność podążała za tobą, a Lewis był mistrzem w konstruowaniu dobrze zorganizowanych argumentów, które są natychmiast zrozumiałe dla czytelników. Pięknie napisane „Mere Christianity” jest mistrzowską klasą w prowadzeniu publiczności przez elegancki i dobrze przemyślany kawałek rozumowania.
