Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają znaczenie i dostępność prac dr Erica Berne'a na temat Analizy Transakcyjnej, podkreślając ich znaczenie dla rozwoju osobistego i zrozumienia dynamiki interpersonalnej. Podczas gdy wielu czytelników uważa książki za pouczające i nieocenione zarówno do użytku osobistego, jak i zawodowego, niektórzy krytykują ich złożoność i organizację, szczególnie dla początkujących w psychologii. Wersja na Kindle również otrzymała negatywne opinie z powodu wad.
Zalety:⬤ Bogata treść edukacyjna, która pomaga w zrozumieniu siebie i innych.
⬤ Przystępny język w porównaniu do innych tekstów psychologicznych.
⬤ Pomocna zarówno w osobistym wglądzie, jak i praktyce zawodowej, zwłaszcza w terapii.
⬤ Przełomowa praca oferująca nowe spojrzenie na interakcje międzyludzkie.
⬤ Postrzegana jako klasyka analizy transakcyjnej i polecana każdemu, kto ma do czynienia z ludźmi.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że teksty są zbyt szczegółowe i złożone dla osób bez wcześniejszej wiedzy na temat Analizy Transakcyjnej.
⬤ Krytykowana za słabą organizację i nienajlepsze napisanie niektórych części.
⬤ Wady i brakujące krytyczne dane odnotowane w wersji Kindle.
⬤ Niektóre treści postrzegane jako odbiegające od głównego tematu (np. powiązania między religią a etyką).
(na podstawie 51 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Transactional Analysis in Psychotherapy: A Systematic Individual and Social Psychiatry
Zawartość książki:
Reprint oryginalnego wydania z 1961 roku.
Analiza transakcyjna w psychoterapii autorstwa Erica Berne'a, M. D. wprowadziła psychiatrów i analityków w nowy sposób rozumienia motywacji i interakcji społecznych ich klientów i pacjentów. Korzystając z tego modelu, Berne wierzył, że terapeuci mogą pomóc swoim pacjentom lepiej zrozumieć siebie i poprawić ich relacje i życie.
Urodzony w Kanadzie psychiatra Eric Berne (ur. 10 maja 1910 r. - zm. 15 lipca 1970 r.) spędził swoją wczesną karierę pracując z pacjentami w sanatoriach, zanim służył jako psychiatra w armii amerykańskiej podczas II wojny światowej. Po wojnie założył prywatną praktykę, oprócz prowadzenia własnych badań i pracy jako psychiatra w Veterans Administration and Mental Hygiene Clinic w San Francisco.
Po odmowie przyjęcia do Instytutu Psychoanalitycznego w San Francisco w 1956 roku, Berne został zachęcony do odciśnięcia własnego piętna na tej dziedzinie. W tym samym roku napisał kilka artykułów, rozwijając swoje teorie i został zaproszony do zaprezentowania swojego artykułu "Transactional Analysis: A New and Effective Group Therapy" na Zachodnim Regionalnym Spotkaniu Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychoterapii Grupowej w Los Angeles w 1957 roku.
Następnym krokiem było zapisanie tych pomysłów w książce z 1961 roku Analiza transakcyjna w psychoterapii. Teoria Berne'a, choć zbudowana na fundamencie zasad freudowskich, była wyraźnie inna. Podczas gdy freudowscy psychoanalitycy skupiali się na równowadze między emocjonalnym id, racjonalnym ego i moralnym superego, które składają się na osobowość, Berne zamiast tego przypisał relacje interpersonalne do trzech stanów ego swoich klientów - Rodzica, Dorosłego i Dziecka w każdym z nich.
Sposób, w jaki wchodzimy ze sobą w interakcje, zaproponował Berne, wpływa na to, który z naszych trzech stanów ego jest widoczny w danym momencie. Analiza transakcyjna w psychoterapii rozpoczyna się od zidentyfikowania tych stanów ego i wyjaśnienia, jak je zdiagnozować. Następnie bada sposób, w jaki stosunek społeczny (zwany transakcjami) może stymulować różne stany ego.
Powszechne interakcje społeczne są opisane w języku gier - różnych przewidywalnych wzorców komunikacji, które mogą wydawać się normalne na powierzchni, ale ukrywają napięcie i samolubne - lub autodestrukcyjne - motywy pod spodem. Często przynoszące efekt przeciwny do zamierzonego, gry te oddają się jednemu z naszych stanów ego i mogą zaszkodzić naszemu dobrostanowi psychicznemu i związkom.
Przykładem takiej gry jest "Why Don't You... Tak, ale". W tej grze jedna osoba przedstawia sugestie w celu rozwiązania problemu danej osoby, a druga odrzuca każdą z nich stwierdzeniem typu "Tak, ale...". Zamiast interakcji dorosły-dorosły, w której jeden oferuje uzasadnione sugestie, a drugi angażuje się w znaczący dialog, sugerujący przyjmuje rolę rodzica rozwiązującego problem, a drugi rolę szukającego uwagi dziecka, które chce zapewnienia, a nie rozwiązania.
Jednym z najważniejszych aspektów analizy transakcyjnej jest kontrakt. Narzędzie to jest umową zawartą zarówno przez klienta, jak i terapeutę, że klient będzie pracował nad określonymi zmianami, aby osiągnąć pożądany rezultat.
Chociaż niektórzy w społeczności psychoanalitycznej zignorowali pracę Berne'a, wielu terapeutów wykorzystało jego pomysły z własnymi klientami. Jego późniejsze prace obejmują A Layman's Guide to Psychiatry and Psychoanalysis, Games People Play i What Do You Say After You Say Hello?, opublikowane w 1975 roku po śmierci Berne'a.
Rozwój analizy transakcyjnej Berne'a miał duży wpływ na bestseller Thomasa Harrisa z 1967 roku New York Times I'm OK - You're OK, który wprowadził wielu laików w koncepcję modelu rodzic-dorosły-dziecko.
