Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
An Analysis of Alan D. Baddeley and Graham Hitch's Working Memory: Working Memory
Praca badaczy pamięci Alana Baddeleya i Grahama Hitcha jest doskonałym przykładem tego, w jaki sposób dobrzy krytyczni myśliciele podchodzą do pytań i problemów, które one podnoszą.
W latach 60. badacze ludzkiej pamięci zaczęli rozumieć pamięć jako składającą się nie z jednego, ale z dwóch systemów. Pierwszym z nich był system krótkotrwały, obsługujący informacje przez zaledwie kilka sekund. Drugim był system długoterminowy, zdolny do zarządzania informacjami w nieskończoność. Odkryli również, że pamięć krótkotrwała nie była po prostu "szafką na dokumenty", jak wielu sądziło, ale aktywnie pracowała nad zadaniami poznawczymi - lub umysłowymi. W ten sposób powstało wyrażenie "pamięć robocza". Hipoteza ta pozostała jednak nieudowodniona, stawiając Baddeleya i Hitcha przed problemem opracowania ostatecznego dowodu na to, że pamięć krótkotrwała była działającym systemem, który aktywnie manipulował i przetwarzał informacje.
W odpowiedzi zaprojektowali serię dziesięciu eksperymentów mających na celu wykazanie właśnie tego - prezentując wyniki w swoim artykule z 1974 r. zatytułowanym "Pamięć robocza". Badanie to było arcydziełem rozwiązywania problemów, które okazało się odkrywcze. Autorzy nie tylko generowali nowe rozwiązania i podejmowali rozsądne decyzje między alternatywnymi możliwościami - wykazali również, że pamięć krótkotrwała jest rzeczywiście aktywnym systemem odpowiedzialnym za przetwarzanie informacji i zarządzanie nimi, jednocześnie wpływając na uwagę, rozumowanie, czytanie ze zrozumieniem i uczenie się.
Chociaż ich praca została później udoskonalona przez innych, podejście Baddeleya i Hitcha do rozwiązywania problemów pomogło stworzyć dominujące rozumienie pamięci roboczej, które stanowi podstawę badań psychologicznych na całym świecie.