Analiza Ogólnej teorii zatrudnienia, oprocentowania i pieniądza Johna Maynarda Keyne'a

Opinie czytelników

„Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza” Keynesa to przełomowe dzieło w dziedzinie ekonomii, które krytykuje teorie klasyczne i neoklasyczne oraz argumentuje za koniecznością zarządzania niestabilnością gospodarczą poprzez interwencję rządu. Książka porusza kluczowe kwestie, takie jak bezrobocie, konsumpcja i rola pieniądza w gospodarce kapitalistycznej, twierdząc, że tradycyjne ramy ekonomiczne nie uwzględniają odpowiednio rzeczywistości.

Książka jest fundamentem nowoczesnej makroekonomii i pozostaje aktualna do dziś. Wiele recenzji chwali jej dogłębną analizę, innowacyjne pomysły i sposób, w jaki rzuca wyzwanie istniejącym teoriom ekonomicznym. Czytelnicy doceniają jasny język Keynesa i jego zdolność do przedstawiania złożonych idei. Wydanie z 2007 roku ze wstępem Paula Krugmana zostało wyróżnione jako szczególnie przystępne.

Książka jest uważana za trudną do przeczytania i zrozumienia, szczególnie dla osób bez wykształcenia ekonomicznego. Krytycy wspominają o literówkach i niskiej jakości edytorskiej w niektórych wydaniach. Niektórzy czytelnicy uważają, że teorie Keynesa są zbyt teoretyczne i oderwane od rzeczywistych zastosowań. Krytykuje się również organizację książki i brak spójnej struktury, co czyni ją trudną dla zwykłych czytelników.

(na podstawie 318 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

An Analysis of John Maynard Keyne's the General Theory of Employment, Interest and Money

Zawartość książki:

Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza Johna Maynarda Keynesa z 1936 r. jest doskonałym przykładem globalnej siły krytycznego myślenia.

Radykalna rewizja niektórych podstawowych zasad i przyjętych wówczas aksjomatów klasycznej ekonomii wywołała rewolucję w myśli ekonomicznej i polityce gospodarczej rządów na całym świecie. Nic dziwnego, że Keynes w swoim ściśle uargumentowanym obaleniu przyjętych wówczas podstaw ekonomii wykorzystał wszystkie kluczowe umiejętności krytycznego myślenia: analizę i ocenę starych teorii i ich słabości; interpretację i wyjaśnienie własnych podstawowych terminów i pomysłów; rozwiązywanie problemów; oraz wykorzystanie kreatywnego myślenia, aby wyjść poza stare teorie ekonomiczne. Być może jednak przede wszystkim, Ogólna teoria jest mistrzowską klasą w rozwiązywaniu problemów.

Dobrzy rozwiązywacze problemów identyfikują swój problem, oferują metodologię jego rozwiązania i sugerują rozwiązania. Dla Keynesa problem był zarówno rzeczywisty, jak i teoretyczny: bezrobocie.

Bezrobocie było głównym problemem dla rządów podczas Wielkiego Kryzysu, ale stanowiło również problem dla klasycznej ekonomii. W klasycznej ekonomii, teoretycznie, bezrobocie zawsze by znikało.

Keynes zaproponował zarówno wyjaśnienie, dlaczego tak nie jest w praktyce, jak i szereg rozwiązań, które można wdrożyć za pomocą rządowej polityki pieniężnej.