Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
An Analysis of Frank Dikotter's Mao's Great Famine: The History of China's Most Devestating Catastrophe 1958-62
Siła przełomowej pracy Franka Dik ttera na temat katastrofy, która nastąpiła po próbie „Wielkiego Skoku Naprzód” w Chinach, nie leży w szczegółach jego dowodów (choć pokazują one, że nieudana próba Mao szybkiej industrializacji prawdopodobnie kosztowała życie 45 milionów Chińczyków).
Wynika to z wyjątkowych umiejętności rozumowania, które pozwoliły Dik tterowi przekształcić lata badań w niejasnych chińskich archiwach w fascynującą narrację o katastrofie, a przede wszystkim połączyć dwa tematy, które przez większość jego poprzedników były traktowane jako odrębne: zakres kryzysu na wsi i działania (a więc odpowiedzialność) wyższych chińskich przywódców. Zdaniem Dik ttera, ostateczna odpowiedzialność za katastrofę spoczywa na samym Mao Zedongu; przewodniczący wymyślił i zarządził politykę, która doprowadziła do głodu i nie zrobił nic, aby ją odwrócić lub ograniczyć szkody, które zostały wyrządzone, gdy dotarły do niego dowody na ich katastrofalny wpływ.
Zdolność Dik ttera do przekonania czytelników o fundamentalnej prawdzie tych argumentów - pomimo przyznania, że jego dostęp do źródeł był z konieczności ograniczony i niekompletny - wraz z przejrzystą strukturą jego prezentacji łączą się w dzieło, które wywarło ogromny wpływ na postrzeganie Mao i samego Wielkiego Skoku Naprzód.