Analiza Etyki nikomachejskiej Arystotelesa

Oryginalny tytuł:

An Analysis of Aristotle's Nicomachean Ethics

Zawartość książki:

Arystoteles, uczeń Platona, napisał Etykę nikomachejską w 350 r.

p.n.e., w czasach niezwykłego rozwoju intelektualnego. Ponad dwa tysiąclecia później jego dogłębna eksploracja cnoty, rozumu i ostatecznego ludzkiego dobra nadal stanowi podstawę wartości leżących u podstaw zachodniej cywilizacji.

Według Arystotelesa ostatecznym dobrem człowieka jest eudaimonia, czyli szczęście, które pochodzi z życia pełnego cnót. Argumentuje on, że cnoty takie jak sprawiedliwość, powściągliwość i praktyczna mądrość nie mogą być po prostu nauczane, ale muszą być rozwijane z biegiem czasu poprzez kultywowanie cnotliwych nawyków, które można rozwijać, wykorzystując praktyczną mądrość i rozpoznając pożądany środek między skrajnościami ludzkiego zachowania.