Anabaptyści, baptyści i ich pasierbowie

Opinie czytelników

Książka przedstawia krytyczne spojrzenie na anabaptystów, przedstawiając ich jako zróżnicowaną grupę powiązaną z różnymi herezjami i sugerując ich wpływ na współczesne kwestie społeczne, szczególnie w kontekście wyzwań XX i XXI wieku. Jest jednak postrzegana jako pozbawiona rygoru naukowego i napędzana przez konkretny program, który zabarwia jej wnioski.

Książka przedstawia interesujące spojrzenie na anabaptystów i angażuje się w historyczne argumenty przeciwko nim. Może sprowokować do myślenia i dyskusji na temat powiązań między historycznymi ruchami religijnymi a współczesnymi kwestiami społecznymi.

Nie ma charakteru naukowego i jest postrzegana jako mająca wyraźny program, który wpływa na obiektywność badań i wniosków. Czytelnicy mogą potrzebować dodatkowych źródeł, aby lepiej zrozumieć anabaptystów.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Anabaptists, Baptists, and their Stepchildren

Zawartość książki:

Anabaptyści są dziś znani jako ich potomkowie: amisze, mennonici, bracia i huterzy, ale są potomstwem i pasierbami swoich przodków z XVI wieku. „Anabaptysta” był obraźliwym terminem używanym do opisania ich głównego błędu, ponownego chrztu.

Trudność w zdefiniowaniu anabaptystów polega na tym, że było ich wielu o różnych pasach i kolorach. Byli anabaptyści, którzy bez skrupułów niszczyli mienie, zakłócali nabożeństwa, a niektórzy byli fizycznie brutalni, nawet do tego stopnia, że mordowali swoich przeciwników.

Istnieli w czasach, w których wszyscy obywatele byli zobowiązani do chrztu, zapisywania nazwisk w rejestrach kościelnych, uległości wobec kościoła i magistratu oraz gotowości do służby wojskowej, jeśli będzie to konieczne do walki z wrogami państwa lub religii. Niemal powszechnie sprzeciwiali się im niemieccy luteranie, szwajcarscy reformowani, angielscy i szkoccy prezbiterianie, a nawet rzymscy katolicy, którzy uważali ich za heretyków, schizmatyków i wrogów Boga prawdy.