An Evangelical Adrift: The Making of John Henry Newman's Theology
An Evangelical Adrift to teologiczna biografia Johna Henry'ego Newmana (1801-1890), która rekonstruuje najbardziej formacyjny okres w jego rozwoju: lata między jego nastoletnim nawróceniem na ewangelikalizm w 1816 roku a początkiem Ruchu Traktatowego w 1833 roku. Na początku lat trzydziestych XIX wieku Newman wyraźnie odrzucił znaczną część teologii, za którą opowiadał się pod koniec lat dziesiątych i na początku lat dwudziestych XIX wieku, i opracował bardzo oryginalną, głęboko osobistą i dość radykalną alternatywę, której podstawowe pojęcia nadal kształtowały jego myśl w późniejszym życiu. Do tej pory nie ma ani historycznie dokładnego, ani teologicznie wyrafinowanego opisu tej zmiany: okres, w którym nastąpiła, jest zaniedbywany, jego znaczenie jest pomijane, jego natura i treść są błędnie przedstawiane, a jego zakres jest zawężony.
Poza tym, że wzorowano się na krótkim opisie tego okresu przez samego Newmana w jego autobiograficznej Apologia pro vita sua (1864), późniejsze relacje naukowe są obciążone uporczywym założeniem, że katolicka wrażliwość i antyliberalne przekonania Newmana były stałe przez całe jego życie. Założenie to zostało sproblematyzowane przez rewizjonistyczną biografię anglikańskiego Newmana autorstwa Franka Turnera (2002) i wynikającą z niej debatę na temat jego recepcji. Zuijdwegt argumentuje, że Turner słusznie zidentyfikował ewangelikalizm jako kluczowy cel polemiczny anglikańskiego Newmana, ale zbytnio rozciągnął swój argument, redukując samozwańczą, trwającą całe życie walkę Newmana z liberalizmem do znacznie późniejszego połysku tej wcześniejszej historii.
Niniejsze studium oferuje przekonującą alternatywę zarówno dla głównych linii, jak i rewizjonistycznych interpretacji. Opierając się na szczegółowej analizie historycznej i teologicznej całego zakresu źródeł pierwotnych (w tym wielu zaniedbanych opublikowanych i niepublikowanych materiałów), skrupulatnie rekonstruuje młodzieńcze przyjęcie Newmana, stopniowe odejście od niego i teologiczną alternatywę dla ewangelikalizmu. W przeciwieństwie do większości głównych badań, argumentuje, że była to fundamentalna transformacja, wpływająca na prawie każdy aspekt teologii Newmana. Wbrew Turnerowi i innym rewizjonistom argumentuje, że zmiana ta była wynikiem starannego i konsekwentnego teologicznego rozumowania i refleksji, a antyliberalizm był tak samo integralną częścią tego, jak antyewangelikalizm.