Amtrak: The National Railroad Passenger Corporation, autorstwa George'a W. Hiltona, zajmuje się systemem zainaugurowanym przez Kongres w 1971 roku, aby zapobiec upadkowi międzymiastowych pociągów pasażerskich. Obsługa pociągów przez federalną korporację nie okazała się jednak sukcesem. Pociągi nigdy nie przewiozły więcej niż jedną trzecią z 1% Amerykanów podróżujących między miastami, a system stracił ponad 1,8 miliarda dolarów.
Profesor Hilton pokazuje, że program nie powiódł się z powodu błędnej interpretacji upadku pociągów pasażerskich. Ogólnie rzecz biorąc, ludzie, którzy najbardziej cenią sobie czas, jako pierwsi zrezygnowali z pociągów pasażerskich na rzecz alternatywnych rozwiązań, w związku z czym popyt na luksusowe zakwaterowanie spadł szybciej niż liczba pasażerów autokarów. Wielu obserwatorów doszło do wniosku, że koleje zniechęcały do korzystania z pociągów poprzez obniżanie jakości usług. Program Amtrak opierał się na założeniu, że liczba pasażerów może zostać przywrócona poprzez poprawę jakości usług. W rzeczywistości społeczeństwo zareagowało znacznie bardziej na obniżki cen i częstotliwość rozkładu jazdy niż na zapewnienie luksusu.
Hilton doszedł do wniosku, że Amtrak nie pełni żadnej użytecznej funkcji w krajowej sieci transportowej, ale jest raczej subsydium dla ograniczonej liczby osób, które cenią sobie podróże koleją jako formę konsumpcji. Analogicznie do podobnego subsydiowania statków pasażerskich pod amerykańską banderą, Hilton przewiduje, że Amtrak ostatecznie przestanie istnieć.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)