The American Deists: Voices of Reason and Dissent in the Early Republic
Kwestionując wyryte w kamieniu zasady chrześcijaństwa, deizm zaczął kiełkować w kolonialnej Ameryce na początku XVIII wieku, rozkwitał ładnie przed rewolucją amerykańską i pod każdym względem był martwy do 1811 roku. Pomimo szybkiego upadku, deizm pozostawił po sobie teologiczną spuściznę. Chrześcijańska wrażliwość już nigdy nie będzie taka sama.
Łącząc prace sześciu głównych amerykańskich deistów - Benjamina Franklina, Thomasa Jeffersona, Ethana Allena, Thomasa Paine'a, Elihu Palmera i Philipa Frenaua - oraz Frechmana Comte de Volneya, którego pisma wywarły ogromny wpływ na amerykańskich deistów, Kerry Walters stworzyła najpełniejszą jak dotąd analizę deizmu i racjonalnej religii w kolonialnej i wczesnej Ameryce. Oprócz przedstawienia chronologicznego zbioru kilku prac każdego autora, przedstawia on opis historycznych korzeni deizmu, jego głównych tematów, jego społecznych i politycznych implikacji oraz przyczyn jego ostatecznego upadku jako ruchu.
Istotne lektury z trzech głównych czasopism deistycznych tego okresu - Temple of Reason, Prospect i Theophilanthropist - również zostały zawarte w tomie. Jest to pierwszy raz, kiedy zostały one przedrukowane od czasu ich pierwotnej publikacji.
Amerykański deizm jest czymś więcej niż tylko przestarzałym stanowiskiem filozoficznym posiadającym jedynie historyczne zainteresowanie, twierdzi Walters. Jego poszukiwania religii opartej na ideałach rozumu, natury i humanitaryzmu, a nie na ślepej wierze, nieomylności pism świętych i cudach głoszonych przez kościoły chrześcijańskie w tamtym czasie, nadal oferują wgląd o prawdziwym znaczeniu.
