Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Amelioration and Empire: Progress and Slavery in the Plantation Americas
Christa Dierksheide argumentuje, że "oświeceni" właściciele niewolników na brytyjskich Karaibach i amerykańskim Południu, nie będąc ani zacofanymi reakcjonistami, ani kochającymi wolność hipokrytami, uważali się za nowoczesnych, kosmopolitycznych ludzi z potężną alternatywną wizją postępu w świecie atlantyckim. Zamiast radykalnej rewolucji i wolności, wierzyli, że poprawa sytuacji - definiowana przez nich jako stopniowy postęp poprzez łagodzenie zła społecznego lub politycznego, takiego jak niewolnictwo - była najlepszym sposobem napędzania rozwoju i ekspansji społeczeństw Nowego Świata.
Analizując ameliorację jako koncepcję intelektualną wśród właścicieli niewolników, Dierksheide stosuje podejście transnarodowe, które koncentruje się na plantatorach z prowincji, a nie na abolicjonistach z metropolii, rzucając nowe światło na praktykę niewolnictwa w anglojęzycznym świecie atlantyckim. Twierdzi ona, że poprawa - niewolnictwa i ogólnie społeczeństwa prowincjonalnego - była dominującą koncepcją podzielaną przez oświeconych plantatorów, którzy starali się "poprawić" niewolnictwo w kierunku jego zniesienia, a także przez tych, którzy starali się poprawić instytucję w celu rozszerzenia systemu.
Oświetlając wspólną płaszczyznę dzieloną przez rzekomo anty- i pro-niewolniczych prowincjuszy, autorka przedstawia potężną alternatywę dla zwykłej historii liberalnego postępu w plantacyjnych Amerykach. Amelioracja, jak pokazuje, wykraczała daleko poza relację pan-niewolnik, leżąc u podstaw anglo-amerykańskiej ekspansji imperialnej w całym świecie atlantyckim.