Amal'ezulu (Zulu Horizons), opublikowany po raz pierwszy w 1945 roku w Bantu (później African) Treasury Series przez University of the Witwatersrand Press, był drugim tomem poezji stworzonym przez znanego zuluskiego autora B.W. Vilakazi.
Został napisany podczas dziesięciu lat spędzonych w Johannesburgu, na "wygnaniu" z miejsca urodzenia, KwaZulu-Natal. Wiersze w tym zbiorze stanowią punkt zwrotny w życiu Vilakaziego; wyrażają tęsknotę za ukochaną ziemią, zwierzętami i duchami przodków z jego wiejskiego domu, a także wyrażają głębokie rozczarowanie miejskim życiem, które napotkał w "Mieście Złota", a zwłaszcza cierpienie czarnych górników, którzy wydobyli to złoto na powierzchnię, ale nigdy nie doświadczyli korzyści z bogactwa, które przyniosło właścicielom kopalni. Vilakazi był głęboko świadomy podludzkiego systemu, który trzymał tych górników w uścisku i dał wyraz ich cierpieniu w wielu wierszach w zbiorze, w szczególności w słynnym wierszu "On the mine compounds.".
Znany jako ojciec literatury Nguni, Vilakazi był zarówno tradycyjnym imbongi (bardem), jak i przyszłościowym poetą, który potrafił łączyć zachodnie formy poetyckie z zuluską izibongo (poezją pochwalną). W tych wierszach Vilakazi wciela się w rolę głosu pozbawionych głosu i daje przejmujący wyraz stoickiej wytrwałości tych, którzy zostali uwikłani w brutalność kapitalistycznego wyzysku afrykańskiej siły roboczej i przerażającą niesprawiedliwość systemu pracy migrantów.