Altruistyczny mózg: jak jesteśmy naturalnie dobrzy

Opinie czytelników

Książka bada związek między neuronauką a altruizmem, proponując teorię, która sugeruje, że altruistyczne zachowanie jest z natury wspierane przez nasz układ nerwowy. Oferuje wgląd w ludzką empatię i altruizm, ale spotyka się z krytyką za brak istotnych dowodów i wyolbrzymianie rewolucyjnego charakteru swoich twierdzeń.

Książka napisana przez szanowanego neuronaukowca zapewnia cenny wgląd w zachowania altruistyczne i empatię. Twierdzi, że altruizm jest wrodzonym zjawiskiem neurologicznym i wykorzystuje rygorystyczne podejście naukowe, dzięki czemu jest przystępna i inspirująca dla czytelników.

Krytycy twierdzą, że dowody potwierdzające teorię altruistycznego mózgu są niewystarczające, a niektórzy sugerują, że powinna ona być nazywana hipotezą. Inni uważają, że podejście autora do teorii nadmiernie twierdzi, że ma ona dramatyczne znaczenie, jednocześnie zaniedbując znaczenie historii rozwoju i kontekstu społecznego w wyrażaniu altruizmu.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Altruistic Brain: How We Are Naturally Good

Zawartość książki:

Od początku zapisanej historii prawo i religia dostarczały "zasad", które definiowały dobre zachowanie. Kiedy przestrzegamy takich zasad, przypisujemy jakiemuś zewnętrznemu autorytetowi zdolność do określania, jak powinniśmy postępować. Nawet anarchiści uznają istnienie wyboru, czy być posłusznym, czy nie, ponieważ nikt poważnie nie wątpił, że źródłem porządku społecznego są nasze rozległe systemy etyczne. Debata koncentrowała się wyłącznie na tym, czyj system jest najlepszy, nigdy nawet przez chwilę nie wyobrażając sobie, że prawo, religia lub jakaś filozoficzna permutacja któregokolwiek z nich nie jest podstawą działań prospołecznych. Jedyne odstępstwo od tego jednolitego rozumienia ludzkiego społeczeństwa pochodzi z nauk behawioralnych, które powołują się na różne biologiczne podstawy ludzkiej dobroci. Odkładając na bok zarówno starożytne, jak i stosunkowo nowoczesne systemy etyczne, neuronaukowcy, psychologowie i biolodzy ewolucyjni rozpoczęli rewolucję głębszą niż jakikolwiek anarchista kiedykolwiek marzył. Zasadniczo badacze ci twierdzą, że źródło dobrego ludzkiego zachowania - życzliwości, którą kojarzymy z najwyższymi naukami religijnymi - emanuje z naszej fizycznej budowy. Nasze mózgi, hormony i geny dosłownie ucieleśniają nasze społeczne kompasy. W książce The Altruistic Brain znany neuronaukowiec Donald Pfaff przedstawia najnowszy, najbardziej dalekosiężny argument na poparcie tej rewolucji, wyjaśniając w najdrobniejszych szczegółach, w jaki sposób nasza struktura neuroanatomiczna sprzyja życzliwości wobec innych.

W przeciwieństwie do innych badań w tej dziedzinie, The Altruistic Brain syntetyzuje wszystkie najważniejsze badania nad tym, jak i dlaczego - na poziomie czysto fizycznym - ludzie wczuwają się w siebie nawzajem i reagują altruistycznie. Pokazuje, że istoty ludzkie są "zaprogramowane" do altruistycznego zachowania w pierwszej kolejności, tak że spontaniczna życzliwość jest naszym domyślnym zachowaniem; takie zachowanie przychodzi naturalnie, niezależnie od uwarunkowań religijnych czy kulturowych. Opierając się na własnych badaniach i badaniach najwybitniejszych naukowców na świecie, dr Pfaff łączy dobrze ugruntowane mechanizmy mózgowe w teorię, która jest jednocześnie nowatorska, ale także łatwa do udowodnienia. Wyjaśnia on również, w jaki sposób, wykorzystując psychospołeczne podejścia, które są obecnie dobrze rozumiane, możemy usunąć przeszkody dla naturalnych, altruistycznych skłonności mózgu. Jest to pierwsza książka, która nie tylko wyjaśnia, dlaczego jesteśmy z natury dobrzy, ale także sugeruje, jak sprawić, byśmy zachowywali się tak dobrze, jak to tylko możliwe.

Altruistyczny mózg to lektura obowiązkowa dla każdego, kto chce zrozumieć rewolucję behawioralną w nauce i obietnicę, jaką niesie ona dla reorientacji społeczeństwa w kierunku większej współpracy.