Niniejsza praca jest wynikiem badań przeprowadzonych wśród uczniów szkół średnich Universidad Nacional Autonoma de Mexico. Znaczenie tej pracy polega na poznaniu, kim są uczniowie osiągający wysokie wyniki w nauce; jakie były ich doświadczenia szkolne, a także w jakich środowiskach rodzinnych i społecznych wchodzili w interakcje.
Autorka potwierdza, że wysokie wyniki w nauce nie są faktem odosobnionym. Proponuje wyjście poza tradycyjne i redukcjonistyczne modele, które postrzegają wyniki jako indywidualną i jedynie intelektualną zdolność, postawę, która generalnie czyni ucznia odpowiedzialnym za swoje wyniki, tracąc z oczu społeczny charakter procesu edukacyjnego.
Dzięki metodologii ilościowej i jakościowej (kwestionariusz i wywiady), identyfikuje i opisuje artykulację czynników osobistych, szkolnych i rodzinnych, które charakteryzują ten niewielki sektor populacji uczniów. Krótko mówiąc, proponuje wyjaśnienie osiągnięć z perspektywy wieloczynnikowej.