Alone on the Ice: Największa historia przetrwania w historii eksploracji

Opinie czytelników

Książka „Alone on the Ice” opowiada niezwykłą historię przetrwania australijskiego odkrywcy Douglasa Mawsona podczas australijskiej wyprawy antarktycznej w latach 1911-1914. Podkreśla jego niezwykłą determinację i odporność na ekstremalne trudności, w tym trudne warunki pogodowe i utratę kolegów z drużyny. David Roberts przedstawia dobrze zbadaną relację, która daje właściwe uznanie osiągnięciom Mawsona i wkładowi w badania naukowe, dzięki czemu jest wciągająca dla osób zainteresowanych eksploracją polarną.

Książka oferuje wciągającą i dobrze zbadaną prawdziwą historię o odporności i przetrwaniu. Doświadczenia Mawsona są fascynujące i pokazują niezwykłą wytrzymałość. Pisanie jest wciągające, a włączenie rzadkich fotografii wzmacnia narrację. Czytelnicy doceniają dogłębną eksplorację postaci i unikalne spojrzenie na znaczącą, ale mniej znaną wyprawę w historii Antarktydy. Wielu z nich uważa ją za inspirującą i wartą wielokrotnego przeczytania.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że narracja jest nieco chaotyczna i sucha, przez co łatwo ją odłożyć. Krytykowano tempo i użycie nieznanych terminów bez odpowiednich wyjaśnień. Co więcej, kilku recenzentów wyraziło wątpliwości co do autentyczności niektórych opisywanych wydarzeń, sugerując brak krytycznego zaangażowania w możliwe upiększenia tematu. Dodatkowo, znane wyniki wyprawy mogą zmniejszyć napięcie u niektórych czytelników.

(na podstawie 294 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Alone on the Ice: The Greatest Survival Story in the History of Exploration

Zawartość książki:

17 stycznia 1913 roku, samotny i bliski śmierci głodowej, Douglas Mawson, lider Australijskiej Ekspedycji Antarktycznej, ciągnął sanie, aby wrócić do bazy. Psy zniknęły. Teraz sam Mawson zanurzył się w śnieżnym moście, dyndając nad przepaścią za uprząż sań. Wiersz poetycki dał mu siłę, by wydostać się z powrotem na powierzchnię.

Mawson czasami musiał się czołgać, a pewnej nocy odkrył, że podeszwy jego stóp całkowicie oddzieliły się od ciała pod spodem. 8 lutego, kiedy zataczał się z powrotem do bazy, a jego rysy były nierozpoznawalnie szkieletowe, pierwszy kolega z zespołu, który do niego dotarł, wykrzyknął: „Który ty jesteś?”. „.

Ta ekscytująca i niemal niewiarygodna relacja ustanawia Mawsona na należnym mu miejscu jako jednego z największych odkrywców polarnych i przywódców wypraw. Ilustruje ją zbiór słynnych antarktycznych fotografii Franka Hurleya, z których wiele nigdy wcześniej nie było publikowanych w Stanach Zjednoczonych.