Ocena:

Książka Joe Namatha oferuje osobistą i wciągającą refleksję na temat jego życia, kariery i kultowego Super Bowl III, podkreślając jego pokorę i autentyczność jako legendy sportu. Jest chwalona za to, że jest inspirująca i zabawna, ale niektórzy czytelnicy stwierdzili, że struktura jest nieuporządkowana i chcieliby więcej głębi w niektórych obszarach, takich jak jego zmagania z uzależnieniem i późniejsze życie.
Zalety:Styl pisania jest wciągający i osobisty, zapewniając wgląd w charakter i doświadczenia Namatha. Wielu czytelników uznało ją za inspirującą, pouczającą i zabawną lekturę, odzwierciedlającą jego skromną naturę pomimo sławy. Książka skutecznie oddaje emocje związane z Super Bowl III i oferuje unikalne spojrzenie na futbol.
Wady:Wielu czytelników skrytykowało organizację i strukturę książki, uważając, że za dużo w niej przeskakiwania i brakuje chronologicznej narracji. Niektórzy wyrazili rozczarowanie ograniczoną eksploracją późniejszego życia i zmagań Namatha, szczególnie w odniesieniu do jego uzależnienia, pragnąc większej głębi w tych obszarach.
(na podstawie 110 opinii czytelników)
All the Way: My Life in Four Quarters
Ikona NFL, która jako pierwsza wprowadziła show-biznes do sportu, dzieli się swoimi życiowymi lekcjami na temat sławy, ojcostwa i futbolu .
Trzy dni przed Super Bowl 1969, Joe Namath obiecał narodowi, że poprowadzi New York Jets do 18-punktowego zwycięstwa nad pozornie niezwyciężonymi Baltimore Colts. Gdy zabrzmiał ostatni gwizdek, obietnica ta została dotrzymana.
Namath został natychmiast okrzyknięty bogiem siatkówki, a jego surowy wygląd, postępowe poglądy na rasę i chłopięcy urok szybko przekształciły go - w erze hałaśliwego buntu, zmieniających się norm społecznych i wstrząsów politycznych - zarówno w prawdziwą celebrytę, jak i symbol komercjalizacji sportu zawodowego. W wieku 26 lat, z tytułem mistrzowskim na koncie, był po prostu najsłynniejszym żyjącym sportowcem.
Chociaż jego dziedzictwo już dawno zostało utrwalone w podręcznikach historii, pod ekscentryczną, ale charyzmatyczną osobowością krył się gracz nękany kontuzjami i uzależnieniami, zarówno od seksu, jak i substancji psychoaktywnych. Kiedy niesprawne kolana trwale wykoleiły jego karierę, zwrócił się do Hollywood i poparcia, nie wspominając o burzliwym małżeństwie i przelotnych atakach trzeźwości, aby spróbować znaleźć cel. Teraz, w wieku 74 lat, Namath jest gotowy, by się otworzyć, błyskotliwie wykorzystując cztery kwarty Super Bowl III jako kręgosłup narracyjny dla życia, które wcale nie było urocze.
W równym stopniu o futbolu i sławie, co o uzależnieniu, ojcostwie i pogodzeniu się z własną śmiertelnością, All the Way w końcu ujawnia człowieka kryjącego się za ikoną.