Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest głęboko osobistym pamiętnikiem Martina Morana, który bada następstwa jego molestowania w dzieciństwie przez katolickiego brata i jego złożoną relację z gniewem, miłością i przebaczeniem. Poprzez elokwentną prozę Moran zastanawia się nad swoimi doświadczeniami i wpływem traumy, wplatając inne aspekty swojego życia i ludzkiej kondycji. Jest chwalony za emocjonalną głębię i zdolność do rezonowania z czytelnikami na wielu poziomach.
Zalety:Pisarstwo jest opisywane jako elokwentne, humanitarne i pięknie wykonane, skutecznie uchwycając emocjonalne krajobrazy. Czytelnicy uznali ten pamiętnik za przekonujący, wzruszający i wnikliwy, doceniając jego eksplorację traumy, wściekłości oraz poszukiwania zrozumienia i przebaczenia. Wielu recenzentów podkreślało zdolność książki do całkowitego zaangażowania, a niektórzy czytali ją za jednym posiedzeniem. Unikalny głos Morana i jego umiejętności opowiadania historii zostały uznane za znaczącą siłę.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat molestowania i traumy z dzieciństwa za trudny lub niepokojący. Dodatkowo, choć książka spotkała się z powszechnym uznaniem, zniuansowana eksploracja ambiwalencji autora wobec sprawcy może nie rezonować ze wszystkimi, potencjalnie pozostawiając niektórych czytelników szukających większego rozwiązania w zakresie gniewu wobec sprawcy.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Zawartość książki:
Poruszający i zaskakująco zabawny pamiętnik o znalezieniu właściwej równowagi między gniewem a współczuciem.
"Dlaczego nie jesteś zły? " ludzie często pytali Martina Morana po tym, jak opowiedział swoją historię o tym, jak wybaczył mężczyźnie, który wykorzystywał go seksualnie jako chłopca. Początkowo pytanie to go wkurzało. Potem zaczęło go prześladować. Dlaczego nie miał w sobie więcej gniewu? Dlaczego nigdy nie szukał zadośćuczynienia za popełnione na nim przestępstwo? Czy jego wściekłość była ukryta, pogrzebana? Czy nie był wystarczająco męski? Oto był, dorosły w średnim wieku, z ugruntowaną karierą aktorską, mężem. Miał swoje życie. A jednak kwestia wściekłości zaczęła go obsesyjnie dręczyć.
Podczas gdy narracja przeskakuje od snu do wspomnień i teorii, od Kolorado przez Nowy Jork po Johannesburg, Moran zabiera nas w podróż, której celem jest zrozumienie roli gniewu w naszym życiu. Tłumacząc azylanta i ocalałego z tortur, zastanawia się, jak to możliwe, że mężczyzna nie jest pochłonięty wyrządzoną mu krzywdą, by wkrótce potem znaleźć się w dzikiej konfrontacji ze swoją wściekłą macochą na pogrzebie ojca. Podziwia wściekłego pieszego, który obala nieostrożnego kierowcę, a następnie, obserwując grupę terapeutów seksualnych w lochu S&M, nieoczekiwanie wzrusza go intymność wymiany zdań. Wędrując po Górach Skalistych ze swoim młodszym bratem z problemami, konfrontuje się z gniewem i miłością, które wydają się istnieć jednocześnie i w równej mierze między nimi.
Z każdym spotkaniem coraz bardziej zagłębiamy się w ludzką złożoność, która jest sercem tej książki: w to, jak krzywdzimy i jesteśmy krzywdzeni, jak szukamy zadośćuczynienia, ale także przebaczenia, jak pragniemy naprawić to, co uważamy za zepsute w nas i uwolnić się od tego, co minęło. To właśnie w tym krajobrazie starych ran i skomplikowanych miłości Moran pokazuje nam, jak wściekłość może spotkać się ze współczuciem, a nasze traumy nieoczekiwanie otwierają nas na człowieczeństwo innych.
