Aliceheimer's: Alzheimer przez lupę

Opinie czytelników

Recenzje książki „Aliceheimer's” autorstwa Dany Walrath podkreślają szczere i artystyczne podejście do zrozumienia i opieki nad bliskimi z chorobą Alzheimera. Książka jest chwalona za żywe ilustracje, współczujące spostrzeżenia i odświeżające spojrzenie na demencję, które podkreśla więź, a nie ciężar. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że styl artystyczny może nie odpowiadać każdemu, preferując bardziej tradycyjne narracje.

⬤ Książka zawiera piękne, humorystyczne i prowokujące ilustracje
⬤ oferuje nowe spojrzenie na chorobę Alzheimera jako inny sposób bycia
⬤ zapewnia współczujący i wnikliwy komentarz na temat opieki
⬤ czytelnicy uważają ją za podnoszącą na duchu i edukacyjną
⬤ jest opisana jako podróż wypełniona chwilami, które inspirują więzi
⬤ zmienia demencję jako okazję do odwzajemnienia miłości.

⬤ Niektórym czytelnikom może nie przypaść do gustu artystyczny styl książki
⬤ ci, którzy szukają bardziej tradycyjnego poradnika, mogą być rozczarowani
⬤ kilku recenzentów wyraziło preferencję dla innej graficznej literatury medycznej.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Aliceheimer's: Alzheimer's Through the Looking Glass

Zawartość książki:

"Alice zawsze była piękna - piękna jak ormiańska imigrantka, z gęstymi, kręconymi czarnymi włosami, oliwkową cerą i dużymi ciemnymi oczami" - pisze Dana Walrath. Alice również cierpi na chorobę Alzheimera i choć pamięta wszystkie piosenki z The Music Man, nie jest już w stanie zadbać o podstawy opieki nad sobą. Alice przeprowadza się do swojej córki, Dany, w Vermont i zaczyna się jej historia.

Aliceheimer's to seria ilustrowanych winiet, codziennych spojrzeń na ich świat z chorobą Alzheimera. Czas spędzony przez Walrath z matką był naznaczony humorem i jasnością: "Ze społecznością pomocy, która obejmowała piratów, dobrych sąsiadów, obsadę postaci z podróży w czasie i mojego zmarłego ojca unoszącego się w gałęziach klonów otaczających nasz dom w Vermont, Aliceheimer pozwoliła nam codziennie pisać własną historię - historię, która z kolei pomaga przepisać dominującą medyczną narrację o starzeniu się".

Rysując Alicję, Walrath dosłownie otacza ją pociętymi stronami z Przygód Alicji w Krainie Czarów. W swoim tekście wplata elementy klasyki Lewisa Carrolla, używając sugestywnych zwrotów z powieści do wprowadzenia winiet, takich jak "Znikająca Alicja", "Brakujące kawałki", "Powolne spadanie", "Ciekawsze i ciekawsze" oraz "Szalona herbata".

Walrath pisze, że stworzenie tej książki pozwoliło jej nie tylko przetworzyć żal po demencji matki, ale także "przypomnieć sobie magiczny śmiech tamtych czasów". Jak pisze, medycyna graficzna "pozwala nam lepiej zrozumieć tych, którzy cierpią, poczuć ich historie, a także przerysować i renegocjować granice społeczne. Przede wszystkim daje nam sposób na uzdrowienie i latanie nad światem, tak jak robi to Alice". Ostatecznie Aliceheimer jest rzeczywiście dziwnie i całkowicie podnosząca na duchu.