Alice Neel: The Art of Not Sitting Pretty

Opinie czytelników

Recenzje użytkowników książki „The Art of Not Sitting Pretty” przedstawiają mieszane spojrzenie na biografię Alice Neel, szczegółowo opisując jej życie, zmagania jako artystki i złożoność jej charakteru. Podczas gdy wielu chwali książkę za wciągający styl pisania i bogactwo szczegółów, niektórzy krytykują ją za nieścisłości i brak głębi w analizie dzieł sztuki Neel.

Książka opisywana jest jako przejrzysta, urzekająca i trudna do odłożenia, oferująca wciągającą narrację, która oddaje pasję i wyzwania życia Alice Neel. Recenzenci doceniają dobrze zbadaną treść, wysokiej jakości reprodukcje obrazów Neel oraz wnikliwe przedstawienie jej jako feministycznej artystki i „malarki ludzi”. Wielu uznało ją za inspirującą i pouczającą lekturę.

Krytycy wspominają, że biografia zawiera wiele stycznych szczegółów, które umniejszają historię Neel, a niektórzy uważają, że brakuje w niej dokładnej analizy jej dzieł sztuki. Pojawiają się skargi dotyczące nieścisłości w treści i przedstawieniu życia osobistego Neel, które mogą zrazić niektórych czytelników. Niektórzy stwierdzili, że emocjonalna głębia postaci Neel nie jest skutecznie przekazywana, co prowadzi do mniejszej empatii dla jej osobistych zmagań.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Zawartość książki:

"Neel wyłania się jako zdecydowana ocalała, która żyła zgodnie ze swoimi przekonaniami, zarówno estetycznymi, jak i politycznymi". --Publisher's Weekly

Ostateczna biografia znanej amerykańskiej malarki Alice Neel autorstwa Phoebe Hoban opowiada niezapomnianą historię artystki, której życie obejmowało XX wiek, od praw wyborczych kobiet, przez kryzys, McCarthyism, ruch na rzecz praw obywatelskich, rewolucję seksualną i feminizm drugiej fali. Przez całe swoje życie i pracę Neel nieustannie kwestionowała konwencje, ostatecznie zdobywając trwałe miejsce w kanonie.

Celem Alice Neel było "uchwycenie ducha czasu". Urodzona w prawidłowej wiktoriańskiej rodzinie na przełomie XX i XXI wieku, Neel osiągnęła wiek wyborczy w okresie sufrażu. Jako kwintesencja bohemy, była jedną z pierwszych artystek biorących udział w projekcie Easel Administration of the Works Progress Administration, dokumentującym wyzwania życia podczas kryzysu. Jako zdeklarowana humanistka, Neel zdecydowała się malować otaczający ją świat, trzymając się figuratywnych prac nawet w szczytowym okresie ekspresjonizmu abstrakcyjnego. Neel nigdy nie przestała przekraczać granic, tworząc wyjątkową kronikę swoich czasów.

Neel była zaciekle demokratyczna w wyborze swoich tematów, które reprezentują niezwykle zróżnicowaną populację - od takich legendarnych postaci jak Joe Gould po jej hiszpańskich sąsiadów z Harlemu w latach czterdziestych, krytyka sztuki Meyera Schapiro, laureata Nagrody Nobla Linusa Paulinga, Andy'ego Warhola i głównych postaci ruchów robotniczych, praw obywatelskich i feministycznych - tworząc niezatarty portret Ameryki XX wieku. Dyktując własne warunki, Neel była w stanie przezwyciężyć takie osobiste tragedie, jak śmierć jej niemowlęcej córki, Santillany, załamanie nerwowe i próby samobójcze oraz rozstanie z drugim dzieckiem, Isabettą. Po spędzeniu większości swojej kariery w relatywnym zapomnieniu, Neel w końcu doczekała się dużej retrospektywy muzealnej w 1974 roku w Whitney Museum of American Art w Nowym Jorku.

W tym pierwszym papierowym wydaniu autorytatywnej biografii Neela, która służy również jako historia kultury XX-wiecznego Nowego Jorku, Hoban dokumentuje burzliwe życie artysty w żywych szczegółach, tworząc portret tak wyrazisty, jak nieustępliwie szczere obrazy Neela. Dzięki nowemu wstępowi Hobana, który bada trwałe znaczenie Neela, ta biografia jest niezbędna do zrozumienia i docenienia życia i twórczości jednego z czołowych amerykańskich artystów.