Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Zawartość książki:
ALIAS to drugi zbiór wierszy prozą Erica Pankeya wydany przez Free Verse Editions. Pierwszy, Dismantling the Angel, zdobył nagrodę New Measure Poetry Prize. Pankey kontynuuje badanie elastyczności i możliwości tego gatunku literackiego, poematu prozą, o którym Hermaine Riffaterre mówi, że ma "oksymoron w nazwie". H. L. Hix chwalił prozatorskie wiersze Pankeya za ich "nieuchwytne i świetliste zdania" oraz za to, jak "przybierają kształt ognia". Kevin Prufer docenił ich medytacje "nad tajemnicą, ludzkim współczuciem i boskością". Cynthia Marie Hoffman mówi o tych nowych wierszach: "Ma się wrażenie, że Pankey widzi poza tym, co widzialne, lub widzi jednocześnie to, co widzialne i niewidzialne".
Ten zbiór wierszy prozą celebruje nie jeden pseudonim, ale wiele, zarówno nazwanych, jak i bezimiennych. Z mistrzowską klarownością obrazu i uchwyceniem efemeryczności, których oczekujemy od tego poety, Eric Pankey ukazuje płynność ludzkiej kondycji. Te strony prześlizgują się między materialną rzeczywistością codziennego życia a niematerialnością wieczności, od codziennego kombi załadowanego artykułami spożywczymi po biblijne uniesienie, które obala grawitację. Jeśli różnica między tym światem a przyszłym jest niewielka, ledwo zauważalna, to te wiersze istnieją w tej granicznej przestrzeni. Można odnieść wrażenie, że Pankey widzi poza tym, co widzialne, albo widzi jednocześnie to, co widzialne i niewidzialne. Wielkim darem jego twórczości jest to, że pozwala nam, czytelnikom, również widzieć. --Cynthia Marie Hoffman, autorka książki Call Me When You Want to Talk About the Tombstones.
Podczas gdy "zima ćwiczy swoją pojedynczą linijkę dialogu", a "pogoda się odradza", Eric Pankey zagłębia się w pamięć i wyobraźnię w Alias. Poemat prozą jest idealnym nośnikiem dla tych wycieczek, pozwalając Pankeyowi na mistrzowskie opanowanie architektury poezji, aby promieniować zarówno blaskiem, jak i oszczędnością. Jest to poeta, który widzi i ponownie widzi, zawsze w domu w wielu możliwościach poezji. W Alias Pankey rozwiązuje problem, jak pisać poezję, gdy "każda myśl wyprzedza samą siebie i jest spóźniona". Rozwiązaniem jest świadomość, że "błądząc, brnie się dalej". --Brian Henry, autor książki Lessness.
Nowy zbiór Erica Pankeya, Alias, błyszczy jako fraktal deklaratywności. Łącząc wspólnotę ekfrazy z fragmentaryczną naturą pamięci, te prozatorskie wiersze generują wyjątkowy obraz. Jak mówi jeden z rozmówców: "Czasami obraz pojawia się znikąd, a jego źródło (stara kronika filmowa? sen?) umyka nam: grupa odkrywców spogląda w dół, gdzie lód się rozrzedza; psy zaprzęgowe, poruszone, skomlą". Po części przewodnik terenowy, po części dziennik snów, Alias jest całkowicie absorbujący w swojej zdolności do krystalizowania zniekształceń i oddawania zaskakujących momentów odkrycia. --Jon Pineda, autor Let's No One Get Hurt.
