Algorytmiczna nieświadomość: jak psychoanaliza pomaga zrozumieć sztuczną inteligencję

Oryginalny tytuł:

The Algorithmic Unconscious: How Psychoanalysis Helps in Understanding AI

Zawartość książki:

Książka ta stosuje koncepcje i metody psychoanalizy do badania sztucznej inteligencji (AI) i interakcji człowiek-AI. Rozwija nowe, bardziej owocne podejście do stosowania psychoanalizy w sztucznej inteligencji i zachowaniu maszyn. Książka skierowana jest do szerokiego grona badaczy: filozofów zajmujących się psychoanalizą, technologią, etyką sztucznej inteligencji i naukami kognitywnymi, psychoanalityków, psychologów i informatyków.

Książka podzielona jest na cztery części. Pierwsza część (Rozdział 1) analizuje pojęcie "zachowania maszyny". Druga część (Rozdział 2) rozwija reinterpretację niektórych fundamentalnych koncepcji Freuda i Lacana poprzez teorię aktora-sieci Bruno Latoura. Trzecia część (rozdziały 3 i 4) koncentruje się na naturze i strukturze nieświadomości algorytmicznej. Autor twierdzi, że nieświadome korzenie sztucznej inteligencji leżą w formie identyfikacji projekcyjnej, tj. emocjonalnej i wyobrażeniowej wymiany między ludźmi a maszynami. W czwartej części książki (rozdział 5) autor stawia tezę, że neuropsychoanaliza i neuronauki afektywne mogą dostarczyć nowego paradygmatu dla badań nad sztuczną inteligencją ogólną.

The Algorithmic Unconscious bada zupełnie nowe podejście do sztucznej inteligencji, które można również zdefiniować jako formę "terapii". Analiza procesów identyfikacji projekcyjnej, które mają miejsce w grupach profesjonalnych programistów i projektantów, a także "ukrytych" cech sztucznej inteligencji (błędy, informacje o szumie, uprzedzenia itp. ), Stanowi ważne narzędzie umożliwiające zdrową i pozytywną relację między ludźmi a sztuczną inteligencją. Psychoanaliza jest wykorzystywana jako krytyczna przestrzeń do refleksji, innowacji i postępu.