Alexander Vvedensky: Zaproszenie do myślenia

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 10 głosach.

Oryginalny tytuł:

Alexander Vvedensky: An Invitation for Me to Think

Zawartość książki:

"Pussy Riot to uczniowie Vvedensky'ego i jego spadkobiercy.

Katya, Masha i ja jesteśmy w więzieniu, ale nie uważam, że zostałyśmy pokonane..... Według oficjalnego raportu, Alexander Vvedensky zmarł 20 grudnia 1941 roku. Nie znamy przyczyny, czy była to czerwonka w pociągu po aresztowaniu, czy kula od strażnika. Było to gdzieś na linii kolejowej między Woroneżem a Kazaniem. Jego zasada "złego rytmu" jest naszą własną. Pisał: "Zdarza się, że w głowie pojawią się dwa rytmy, dobry i zły, a ja wybieram ten zły. To będzie ten właściwy...". Uważa się, że dysydenci OBERIU nie żyją, ale oni żyją dalej. Są prześladowani, ale nie umierają".

-- Mowa końcowa Nadieżdy Tołokonnikowej z zespołu Pussy Riot.

Proces w sierpniu 2012 r.)

"Podniosłem rękę przeciwko pojęciom", pisał Aleksander Vvedensky, "przeprowadziłem poetycką krytykę rozumu". Ten dziwnie i cudownie filozoficzny poeta urodził się w 1904 roku, dorastał w środku wojny i rewolucji, a swoją artystyczną dojrzałość osiągnął, gdy Stalin przekręcał znaczenie słów w groteskowy i śmiertelny sposób. Vvedensky - wraz z Daniilem Kharmsem główna postać krótkotrwałej podziemnej grupy awangardowej OBERIU (neologizm oznaczający "związek prawdziwej sztuki") - odpowiedział poezją, która eksploduje stabilnym znaczeniem w migotliwe strumienie prowokacji i inwencji. Wiersz Vvedensky'ego jest jak szalona impreza pełna teatru, filmu, magicznych sztuczek, żonglerki i ucztowania. Ciekawe postacie pojawiają się i znikają, euforia dotrzymuje towarzystwa rozpaczy, skandaliczne twierdzenia prowadzą do epickich krzyków, a być może wszystko kończy się śpiewem jednej samotnej osoby.

Wiersz Vvedensky'ego nie składa oświadczenia. Jest wydarzeniem. Poezja Vvedensky'ego nie była publikowana za jego życia - utrzymywał się jako pisarz dla dzieci, zanim zmarł w areszcie w 1942 roku - i pozostaje najmniej znanym z wielkich rosyjskich poetów XX wieku. Jest to jego pierwsza książka w języku angielskim. Tłumaczenia Eugene'a Ostashevsky'ego i Matveia Yankelevicha, wybitnych poetów, są równie zdumiewające i żywe jak oryginały.