Alexander Von Humboldt: Jak najsłynniejszy naukowiec epoki romantyzmu odnalazł duszę natury

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółowy przegląd życia i wkładu Alexandra von Humboldta, ale reakcje na jej głębię i koncentrację są bardzo zróżnicowane. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają historyczne szczegóły i wartość edukacyjną, inni uważają, że jest ona zbyt skoncentrowana na mniej znaczących postaciach i brakuje w niej interesujących treści na temat samego Humboldta.

Szczegółowy opis życia Humboldta, edukacyjny i pouczający, odpowiedni dla tych, którzy studiują jego pracę, interesująca eksploracja postaci historycznej.

Zbytnie skupienie się na pomniejszych osobach w życiu Humboldta, może być sucha i nudna, może nie spełniać oczekiwań, brakuje interesujących ilustracji, nie zagłębia się głęboko w idee samego Humboldta.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Alexander Von Humboldt: How the Most Famous Scientist of the Romantic Age Found the Soul of Nature

Zawartość książki:

Alexander von Humboldt był najsłynniejszym naukowcem i odkrywcą swoich czasów. „Postrzegam go jako jedną z największych ozdób epoki”, napisał Thomas Jefferson i przyjął Humboldta w Białym Domu w 1804 roku. Ralph Waldo Emerson sławił Humboldta jako „jeden z cudów świata”, a John Muir wykrzyknął: „Jak bardzo pragnę być Humboldtem!”. „Wielki niemiecki poeta Goethe był przyjacielem Humboldta, a po przeczytaniu dzieła Humboldta Karol Darwin zapragnął podróżować do odległych krain. Od parku stanowego Humboldt Redwoods w Kalifornii po park Humboldthain w Berlinie, od południowoamerykańskiego Prądu Humboldta po grenlandzki lodowiec Humboldta, wiele miejsc, roślin i zwierząt na całym świecie nosi jego imię.

Urodzony w Berlinie w 1769 roku, młody Alexander von Humboldt poruszał się w kręgach romantycznych pisarzy i myślicieli, studiował górnictwo i pracował jako inspektor kopalni, zanim jego „tęsknota za szerokimi i nieznanymi rzeczami” zmusiła go do rezygnacji i rozpoczęcia wielkiej wyprawy naukowej. Przez pięć lat, od 1799 do 1804 roku, Humboldt podróżował po Ameryce Środkowej i Południowej. On i jego współpracownik, francuski botanik Aimé Bonpland, podróżowali pieszo, łodzią i na mułach przez łąki i lasy, rzeki i pasma górskie, a kiedy Humboldt wrócił do Europy, jego kufry były pełne naukowych skarbów. Jego spuścizna obejmuje rozległy zbiór wiedzy, od ładunku znalezionego w węgorzach elektrycznych po rozmieszczenie roślin w różnych strefach klimatycznych, od bioluminescencji meduz po skład spadających gwiazd.

Ale osiągnięcia, za które Humboldt był najbardziej znany za życia, nie były doskonałe. Kiedy wspiął się na Chimborazo w Ekwadorze, wówczas uważaną za najwyższą górę na świecie, nie dotarł do samego szczytu; ustalił istnienie Casiquiare, naturalnego kanału łączącego rozległe systemy wodne Orinoko i Amazonki, ale było to znane miejscowej ludności; a jego magisterialne dzieło, Kosmos, pozostało niedokończone. Wszystko to nie było przypadkiem. Dążenie Humboldta do wszechogarniającego, immersyjnego podejścia do nauki było sposobem na znalezienie granic: natury i samego siebie naukowca.

Humboldt przekazał nam radykalnie nową wizję nauki, która ma swoje korzenie w romantyzmie. Poszukując ukrytych powiązań rzeczy, Humboldt wskazał palcem miejsce, w którym natura i ludzka sztuka korespondują ze sobą. W jego rozumieniu natura nie jest tylko obiektem, oddzielonym od nas, który należy badać i mierzyć, ale czymś, z czym mamy głębokie, zmysłowe powinowactwo i gdzie ludzki umysł musi się zwrócić, jeśli chce naprawdę zrozumieć siebie.

Humboldt osiągnął te ambicje - został przemieniony przez swoje doświadczenie natury. Wrócił do Europy w pokoju z osobą, którą był, i mieszkał w Paryżu przez dwadzieścia lat, a następnie w Berlinie, aż do swojej śmierci w 1859 roku - roku, w którym Darwin opublikował O pochodzeniu gatunków.

W tej zwięzłej, pouczającej biografii Maren Meinhardt w piękny sposób przedstawia wyjątkowe życie w nie mniej wyjątkowych czasach. Opierając się w dużej mierze na listach Humboldta i opublikowanych pracach, przekonująco opowiada historię o tym, jak stał się najbardziej podziwianym naukowcem epoki romantyzmu.