Alexander Bogdanov and the Politics of Knowledge After the October Revolution
W tej książce Maria Chehonadskih podważa ustalone narracje na temat formowania się rewolucyjnego kanonu po rewolucji październikowej.
Przenosząc środek ciężkości z materializmu dialektycznego na szybkie rozpowszechnianie, kanonizację i upadek uderzającej zbieżności empiryzmu i marksizmu, bada, w jaki sposób ta tendencja, przyćmiona przez oficjalną historiografię, ustanawia nowe podejście do nowoczesności i postępu, natury i środowiska, sprawczości i podmiotowości, partii i klasy, wiedzy i władzy. Książka śledzi przygodę syntezy empiryzmu i marksizmu w filozofii, nauce, polityce, sztuce i literaturze od lat dziewięćdziesiątych XIX wieku do lat trzydziestych XX wieku, oferując radykalne przemyślenie prawdziwego zakresu i skali, jaką główny orędownik empirio-marksizmu, Aleksander Bogdanow, miał na porewolucyjne dziedzictwo socjalistyczne.
Chehonadskih opiera się zarówno na kluczowych, jak i zapomnianych postaciach i ruchach, takich jak Proletkult, produktywizm i konstruktywizm, wypełniając lukę w literaturze, która będzie szczególnie istotna dla specjalistów od marksizmu, filozofii kontynentalnej, teorii sztuki i studiów słowiańskich.