Ale koty nie mówią

Opinie czytelników

Książka jest wzruszającą opowieścią o dorastaniu, która urzeka czytelników w każdym wieku dzięki wiarygodnym postaciom i wciągającej fabule. Łączy w sobie tematy odporności, społeczności i rozwoju osobistego, przynosząc zarówno radość, jak i introspekcję swoim odbiorcom.

Czytelnicy chwalili książkę za wciągające postacie i fabułę, która trzymała ich w napięciu. Jest ona zrozumiała zarówno dla młodszych, jak i starszych odbiorców, poruszając tematy determinacji, przyjaźni i rozwoju osobistego. Wiele osób uznało ją za świetną lekturę na wakacje i zauważyło, że pozostawiła ona trwały wpływ emocjonalny.

Nie wymieniono żadnych znaczących wad, choć jeden z czytelników zauważył ryzyko utraty snu z powodu bycia tak pochłoniętym historią.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

But Cats Don't Talk

Zawartość książki:

But Cats Don't Talk to powieść dla młodzieży, która łączy w sobie elementy romansu, tragedii, muzyki klasycznej, halucynacji słuchowych, reinterpretacji „rodziny” i wytrwałej determinacji. Jest to inspirująca historia Rebeki O'Sullivan, 17-letniego cudownego dziecka, które ma wszystko: obiecującą karierę pianistki klasycznej, wspierającą matkę / nauczycielkę fortepianu / menedżera oraz kochającego zwierzaka, kota Beethovena (BC), który towarzyszy jej wszędzie, nawet na koncertach, gdzie nosi muszkę i śpi na fortepianie podczas występów.

Becca polega na swojej matce praktycznie we wszystkim, więc kiedy jej mama nagle umiera, Becca nie jest w stanie zadbać o siebie ani zagrać pozostałych koncertów w tym sezonie. Co gorsza, BC zaczyna z nią rozmawiać - z każdą chwilą coraz bardziej pyskaty - i przekonuje Beccę, że traci zmysły.

Nawet z pomocą Cassie, jej ciotki-alkoholiczki, Daka, jej nowego przyjaciela/chłopaka, i pani Fox, jej honorowej babci, Becca obawia się, że nie będzie w stanie wytrzymać wystarczająco długo, aby zagrać dwa ostatnie koncerty. A nawet jeśli jej się to uda, nie ma pojęcia, co będzie robić po zakończeniu koncertów.