Albert Camus

Opinie czytelników

„ALBERT CAMUS” Edwarda J. Hughesa to intelektualna biografia, która zagłębia się w myśli filozoficzne i kontrowersje otaczające Alberta Camusa, nie skupiając się zbytnio na jego życiu osobistym. Książka podkreśla robotnicze korzenie Camusa, jego złożone relacje z Algierią oraz ideologiczne konflikty, zwłaszcza z komunizmem i kluczowymi postaciami, takimi jak Sartre. Hughes przedstawia Camusa jako pryncypialnego myśliciela, oferując nowe spojrzenie nawet tym, którzy znają jego twórczość.

Książka jest dobrze zbadana, przedstawia nowe spostrzeżenia na temat Camusa i skutecznie obejmuje istotne kontrowersje intelektualne. Kładzie nacisk na pochodzenie i zasady Camusa, zapewniając cenne spojrzenie na jego życie i twórczość. Fizyczna jakość książki jest szczególnie wysoka, z trwałą oprawą i towarzyszącymi fotografiami.

Proza książki może być nieco sucha i akademicka, co może nie odpowiadać wszystkim czytelnikom. Niektóre dyskusje na temat dzieł literackich Camusa nie są szczególnie wzbogacające. W jednej z fotografii zauważono również błąd.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Zwycięzca Nagrody Literackiej Towarzystwa Francusko-Brytyjskiego 2015.

Niewiele postaci dwudziestowiecznej kultury francuskiej ma w sobie tyle romantyzmu i intrygi, co Albert Camus. Choć jego życie zostało skrócone przez śmiertelny wypadek samochodowy w 1960 roku, gdy miał zaledwie czterdzieści sześć lat, wypełnił te lata niesamowitą ilością doświadczeń i osiągnięć. Ta nowa pozycja w serii Critical Lives oferuje świeże spojrzenie na życie i twórczość Camusa, od jego bestsellerowych powieści, takich jak Nieznajomy, po jego skomplikowane zaangażowanie polityczne w powojennym świecie nasilającego się konfliktu ideologicznego. Edward Hughes oferuje szczególnie zniuansowaną eksplorację związku Camusa z jego rodzinną Algierią - związku, którego siła zostanie przetestowana w latach pięćdziesiątych XX wieku, gdy konflikt Francji z tamtejszym ruchem antykolonialnym stanie się coraz bardziej gwałtowny i nie do utrzymania.

Ostatecznie Hughes przedstawia obraz człowieka, którego zaangażowanie w idee i prawdę królowało, czy to w jego beletrystyce, dziennikarstwie, czy działalności politycznej, zaangażowanie, które doprowadziło człowieka, który odrzucił przywództwo - „Nikogo nie prowadzę”, kiedyś błagał - aby mimo to być postrzeganym jako potężna postać i siła etyczna.