Gender Acquisition in Spanish: Effects of Language and Age
Badanie porównawcze nabywania płci w języku hiszpańskim przez wczesnych i późnych dwujęzycznych użytkowników różnych kombinacji językowych jest przedmiotem wielu dyskusji i ma kluczowe znaczenie, ponieważ zjawisko płci obejmuje cechy gramatyczne, które różnią się we wszystkich trzech badanych językach. W tym kontekście zarówno wcześni, jak i późni dwujęzyczni stają przed żmudnym zadaniem uczenia się, które różni się pod względem złożoności.
Ujęte w ramy generatywne, badanie empiryczne koncentruje się na 257 uczestnikach o różnych poziomach biegłości w języku hiszpańskim, od niskiego do zaawansowanego, a poprzez serię testów ma na celu odkrycie, które czynniki pozajęzykowe i wewnątrzjęzykowe działają jako czynniki wyzwalające nierodzime wyniki u dorosłych osób posługujących się językiem dziedzictwa kulturowego i uczących się języka L2. Zaobserwowana zmienność morfologiczna nie wynika z deficytu reprezentacyjnego (tj.
syntaktycznego), ale raczej z problemu mapowania u osób uczących się języka L2 i mówców dziedzictwa kulturowego. Pomyślne osiągnięcia w zakresie płci są możliwe, ale zależą od interakcji między różnymi czynnikami pozajęzykowymi i językowymi.