Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Akutō And Rural Conflict in Medieval Japan
Niniejszy tom oferuje pierwszą dogłębną analizę w języku angielskim mało zbadanego zjawiska w średniowiecznej historii Japonii: tak zwanego akutō (dosłownie "złe zespoły"). Wykorzystując kroniki, prawa i dokumenty prawne z XIII i XIV wieku, a także najnowsze japońskie badania, Morten Oxenboell bada znaczenie akutō w postępowaniu sądowym, aby zapewnić zniuansowane zrozumienie tego, jak społeczności wiejskie organizowały się i angażowały w gwałtowne konflikty.
Dekonstruuje obraz akutō jako podżegaczy do przemocy, podkreślając znaczenie tego terminu jako retorycznego narzędzia używanego przez strony procesowe do wyrażania swoich skarg w postępowaniu sądowym Kamakura. Liczne przypadki, w których pojawiają się akutō, stanowią wyraźny przykład sposobów, w jakie nowe słownictwo prawne ukrywało rzeczywistość za retorycznymi rozkwitami i narracjami przemocy i drapieżnictwa. Przemoc była z pewnością częścią negocjacji dotyczących praw i przywilejów w systemie majątkowym, a Oxenboell pokazuje, jak konflikty rozwijały się i były rozwiązywane przez lokalnych aktorów, którym rzadko dawano głos w źródłach z tego okresu.
Pozbywając się retoryki, Oxenboell przedstawia nam unikalny obraz ludności wiejskiej organizującej swoje społeczności w obliczu przemocy, czy to jako ofiary agresji z zewnątrz, czy też jako agresorzy przeciwko właścicielom ziemskim lub sąsiadom. Książka wykracza zatem poza zwykłe skupienie się na elitach w średniowiecznej historii Japonii, koncentrując się na lokalnych programach i strategiach mobilizacji, które często były kształtowane i zniesławiane przez elity centralne.
Mieszkańcy wsi, którzy nie mogli polegać na władzach w kwestii ochrony, radzili sobie z własnymi obawami o bezpieczeństwo za pomocą złożonych mechanizmów społecznych, które łączyły miejscowych i nieobecnych właścicieli ziemskich w niełatwej relacji wzajemnej zależności. Badając pęknięcia w tej relacji - w postaci skarg akutō - Oxenboell pokazuje, że gwałtowny aktywizm był częścią codziennego zarządzania osiedlami i że takie konflikty nie wskazują na brak porządku, ale raczej na system kontroli i równowagi, który pomógł stworzyć tętniące życiem społeczeństwo.