Acoustics of the Vowel: Preliminaries
Wydaje się, że podstawy tego, jak wytwarzamy samogłoski i jak są one akustycznie reprezentowane, zostały wyjaśnione: fonujemy i artykułujemy. Używając naszych strun głosowych, wytwarzamy dźwięk lub hałas wokalny, który jest następnie kształtowany w określony dźwięk samogłoski przez rezonanse jamy gardłowej, ustnej i nosowej, czyli przewodu głosowego.
W związku z tym akustyczny opis samogłosek odnosi się do specyficznych dla samogłosek wzorców względnych maksimów energii w widmie dźwięku, znanych jako wzorce formantów. Intelektualne i empiryczne rozumowanie przedstawione w tym traktacie daje jednak podstawy do sceptycyzmu w odniesieniu do takiego rozumienia dźwięku samogłoski.
Przedstawione rozważania i materiały dostarczają powodów do twierdzenia, że do chwili obecnej brakuje zrozumiałej teorii akustyki głosu i dźwięków mowy dźwięcznej, a w konsekwencji nie istnieje satysfakcjonujące zrozumienie samogłosek jako osiągnięcia i szczególnego formalnego osiągnięcia głosu. Tak więc kwestia akustyki samogłoski - a wraz z nią kwestia akustyki samego głosu - okazuje się być nierozwiązanym fundamentalnym problemem.