W 1968 roku nowy premier, John Gorton, mianował Ainsley Gotto, w wieku 22 lat, na swojego głównego prywatnego sekretarza. Ainsley stała się jedną z najgłośniejszych młodych kobiet w Australii. Do tej pory żadna kobieta nie była tak blisko centrum władzy, a już na pewno żadna nie była publicznie znana z tego, że jest tak blisko.
Ainsley odmówiła postrzegania siebie jako wzoru do naśladowania dla sekretarek i powiedziała, że nie rozumie, o co chodzi w Ruchu Wyzwolenia Kobiet. Uważała, że jej wyniki w pracy odpowiadały starszym urzędnikom państwowym, konserwatywnym politykom liberalnym i niektórym liderom biznesu, którzy uważali za niewłaściwe, aby "zwykła dziewczyna" sprawowała "władzę i wpływy".
W listopadzie 1969 roku, kiedy Dudley Erwin został wyrzucony z ministerstwa Gortona, pamiętnie i błędnie zidentyfikował przyczynę swojego usunięcia: "porusza się, jest zgrabna i nazywa się Ainsley Gotto". Ainsley stał się celebrytą, przemianowanym w prasie tabloidowej na "Miss Wiggle" lub "The Wiggle".
Opuszczając Gorton w 1972 roku, Ainsley podjęła kilka prac w tym, co nazywała swoim "życiem po życiu". Pozostając obsesyjnie prywatną, Ainsley była świetnym networkerem w środowisku krajowym i międzynarodowym, a jej pamiętniki są pełne spotkań z bogatymi, wpływowymi, utytułowanymi i bardzo interesującymi osobami. Jednak, chociaż kontakty Ainsley, bystry umysł i umiejętności społeczne otworzyły wiele drzwi, potrzebowała czegoś więcej niż tylko "wyjątkowego doświadczenia" w rządzie, aby powtórzyć ekscytację i spełnienie lat spędzonych z Gortonem.
Ta książka opisuje i wyjaśnia rozwój Ainsley z puli maszyn do pisania i pokazuje, w jaki sposób lata Gorton zapewniły jej wiele możliwości, ale źle przygotowały ją do ich wykorzystania i prawdopodobnie kosztowały ją trwałe szczęście osobiste.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)