Agnostyk: Uduchowiony manifest

Opinie czytelników

Książka Lesley Hazelton „Agnostic: A Spirited Manifesto” jest chwalona za przemyślaną eksplorację agnostycyzmu, duchowości i złożoności systemów wierzeń. Wielu czytelników docenia jej przejrzysty styl pisania, dowcip i umiejętność wyrażania niuansów wątpliwości i niepewności w odniesieniu do wiary. Jednak niektóre krytyki koncentrują się na postrzeganych literackich ekscesach, braku nowych pomysłów i niesatysfakcjonującej konkluzji dotyczącej własnego spojrzenia autorki na agnostycyzm.

⬤ Przemyślana i dobrze napisana
⬤ angażuje się w złożone tematy w przystępny sposób
⬤ promuje świętowanie wątpliwości
⬤ zapewnia perspektywę wykraczającą poza binarne systemy wierzeń
⬤ humorystyczny i konwersacyjny ton
⬤ skłania czytelników do głębokiej dyskusji.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że zbytnio opiera się na cytowaniu innych autorów
⬤ oskarżenia o nadmierne upuszczanie nazwisk literackich
⬤ postrzegany brak osobistego wglądu w agnostycyzm
⬤ kilku uznało ją za nieprzekonującą lub niesatysfakcjonującą w swoich wnioskach.

(na podstawie 32 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Agnostic: A Spirited Manifesto

Zawartość książki:

"Vital" - The New York Times Book Review.

"Prowokacyjna... Hazleton) płynie rzeką wątpliwości z energią i żywiołowością." -Seattle Times.

Powszechnie podziwiany pisarz na temat religii celebruje agnostycyzm jako najbardziej żywy, angażujący - i ostatecznie najbardziej uczciwy - stosunek do tajemnic istnienia.

Jeden na czterech Amerykanów odrzuca jakąkolwiek przynależność do zorganizowanej religii, a prawie połowa osób poniżej trzydziestego roku życia określa siebie jako "uduchowionych, ale nie religijnych". Ale gdy fale radiowe rozbrzmiewają od kaznodziejów i ekspertów, kto przemawia w imieniu milionów, którzy nie znajdują radości w ograniczaniu cudowności istnienia do prostego wyboru "tak" lub "nie"?

Lesley Hazleton to robi. W tej prowokującej, błyskotliwej książce daje głos w sprawie agnostycyzmu, uwalnia go od stereotypów rozwodnionego ateizmu lub amorficznego "poszukiwania" i celebruje go jako uzasadnioną, odkrywczą i podtrzymującą postawę wobec życia. Przekraczając granice narzucone przez sztywne przekonania, czerpie z filozofii, teologii, psychologii, nauki i nie tylko, aby z ciekawością i pasją zbadać istotną rolę tajemnicy w zwodniczo bogatym w informacje świecie; zapytać, co rozumiemy przez poszukiwanie sensu; przywołać pokorną, ale podniecającą perspektywę nieskończoności; zakwestionować przyjęte poglądy na temat śmierci; i ponownie zastanowić się, czym może być "dusza". Zainspirowany i inspirujący Agnostyk przedstawia kwestię wiary nie jako problem do rozwiązania, ale jako zaproszenie do ciągłej, otwartej przygody umysłu.