Ocena:

Recenzje podkreślają „African Dream Machines” jako wszechstronną i dobrze przeanalizowaną książkę o unikalnych obiektach, chwaloną za dogłębną treść pomimo minimalnego wsparcia fotograficznego. Jest uważana za niezbędną dla poważnych kolekcjonerów i entuzjastów, chociaż brak zdjęć i opcji dwujęzycznych to zauważalne wady.
Zalety:Dogłębna analiza, pasja pisania, niezbędna dla kolekcjonerów, świetne rysunki syntetyzujące treść i rzadkie znalezisko.
Wady:Ograniczona liczba zdjęć, niedostępna w wersji dwujęzycznej i potencjalnie długi czas dostawy.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
African Dream Machines: Style, Identity and Meaning of African Headrests
Afrykańskie zagłówki są traktowane jako obiekty sztuki w tym historycznym studium African Dream Machines, które przenosi afrykańskie zagłówki z kategorii przedmiotów funkcjonalnych do bardziej rzadkiej kategorii obiektów "sztuki". Style afrykańskich zagłówków są zwykle definiowane w kategoriach sztuki zachodniej i dyskursów archeologicznych, ale ta książka podważa te definicje i pokazuje wady definiowania pojedynczego formalnego modelu stylu jako wyłącznego dla jednej grupy etnicznej.
Książka ta powstawała przez piętnaście lat, począwszy od badań nad tradycyjną rzeźbą w drewnie ludów mówiących językami Shona i Venda w Zimbabwe i Afryce Południowej. Wśród artefaktów wykonanych przez ludy południowoafrykańskie zagłówki były najbardziej znane, a podczas roku spędzonego w Europie w 1975 i 1976 roku Anitra Nettleton odkryła sklepy muzealne pełne niedocenianych arcydzieł wykonanych przez mówców wielu języków południowoafrykańskich. Stypendium Rady Uniwersytetu Witwatersrand w 1990 roku umożliwiło pisarce stworzenie archiwum w formie notatek, zdjęć i szkiców każdego zagłówka, który napotkała.
Wiele przykładów z południowoafrykańskich kolekcji zostało dodanych na początku lat 90-tych, co znacznie poszerzyło pole badań. Nettelton wykonał rysunki każdego napotkanego zagłówka, które same w sobie stały się główną częścią projektu.
African Dream Machines kwestionuje zakładaną relację jeden do jednego między stylami formalnymi a tożsamościami etnicznymi lub klasyfikacjami. Czynniki historyczne są wykorzystywane do wykazania, że "autentyczność" w formie poszukiwanej przez kolekcjonerów zabytkowej sztuki afrykańskiej jest w dużej mierze konstruktem.