The African Liberation Struggle: Reflections
Praca ta koncentruje się na walce wyzwoleńczej od lat 60. do 90.
w krajach południowej Afryki, mającej na celu zakończenie rządów białej mniejszości. Autor pisze na podstawie osobistych doświadczeń. Kiedy Organizacja Jedności Afrykańskiej (OJA) została utworzona w Addis Abebie w Etiopii w maju 1963 r., Tanganika (obecnie Tanzania) została wybrana na siedzibę Komitetu Wyzwolenia OJA.
Wszystkie afrykańskie ruchy wyzwoleńcze otworzyły swoje biura w stolicy Tanzanii, Dar es Salaam. Wielu uchodźców uciekających przed uciskiem w krajach południowej Afryki również zamieszkało w Tanzanii. Autor był młodym reporterem prasowym w Dar es Salaam na początku lat siedemdziesiątych i miał okazję poznać niektórych bojowników o wolność i ich przywódców, którzy przebywali tam w tamtych czasach.
Przeprowadził również wywiady z wieloma z nich i zapewnił dodatkową perspektywę swojej pracy jako główne źródło niektórych materiałów zawartych w jego książce. Był to jeden z najważniejszych okresów w historii postkolonialnej Afryki. Większość krajów na kontynencie uzyskała niepodległość do 1968 roku.
Najcięższa walka toczyła się w kilku bastionach rządów białej mniejszości w południowej części kontynentu oraz w portugalskiej kolonii Gwinei Bissau / Zielonego Przylądka w Afryce Zachodniej, która ostatecznie zakończyła się zwycięstwem. Jak powiedział kiedyś prezydent Nyerere: „W całej historii walki nacjonalistyczne miały jeden koniec: zwycięstwo”.
