Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
African Migration, Human Rights and Literature
Ta innowacyjna książka przygląda się tematowi migracji przez pryzmat prawa i literatury. Autor wykorzystuje bogatą mieszankę powieści, opowiadań, realizmu literackiego, praw człowieka i literatury porównawczej, aby zbadać doświadczenia afrykańskich migrantów i osób ubiegających się o azyl.
Książka podzielona jest na dwie części.
Część pierwsza ma charakter konceptualny i koncentruje się na aktywizmie artystycznym oraz niezliczonych sposobach, w jakie ludzie starali się "pisać sprawiedliwość". Wykorzystując diaspory niewolnictwa i kolonializmu Mazrui, rozważa historie migracji na przestrzeni wieków, a następnie skupia się na niedawnej polityce antyimigracyjnej państw zachodnich. Achiume służy do pokazania, w jaki sposób te historie narzucania i wyzysku tworzą więź, która nadaje Afrykanom "status współwładców Pierwszego Świata poprzez obywatelstwo". Liczne fikcyjne przykłady schematów wykorzystywanych do uzyskania wjazdu są zestawione z formalnymi procesami prawnymi. Zwrócono uwagę na życie po przyjeździe, które dla osób ubiegających się o azyl może obejmować okresy zatrzymania. Wpływ zwiększonej wrogości państw przyjmujących jest analizowany w świetle ich zobowiązań w zakresie praw człowieka. Zwrócono uwagę na to, jak Afrykanie radzą sobie w życiu po migracji, co obejmuje pogodzenie się z pęknięciem statusu - podejmowanie pracy, do której mają zbyt wysokie kwalifikacje, przy jednoczesnym radzeniu sobie z niechęcią wynikającą z zagrożenia statusu ze strony obywateli.
Część druga przechodzi od kwestii ogólnych do rozważań nad przecięciami płci i statusu, koncentrując się na kobietach, osobach LGBTI i dzieciach. Skupiając się na ich prawach człowieka i literaturze pięknej, rozdział czwarty poświęcony jest kobietom, które padły ofiarą handlu ludźmi, a także pracownicom domowym i pokojówkom hotelowym, podczas gdy rozdział piąty dotyczy osób LGBTI, których historie prawne i literackie dopiero teraz są opowiadane. Ostatni rozdział poświęcony jest doświadczeniom dzieci, które mogą przybyć jako małoletni bez opieki. Wykorzystując mieszankę poezji i relacji pierwszoosobowych, rozdział ten analizuje życie dzieci po przyjeździe, z których niektóre mogą być obywatelami, ale które nieustannie czują się jak outsiderzy. W podsumowaniu przedstawiono dwie historie o murach autorstwa Hadero i Lanchester, które posłużyły do zilustrowania tematów omawianych w książce.
Niewielu afrykańskich prawników pisze o literaturze, a niewiele książek i artykułów z zakresu zachodniego prawa i literatury analizuje książki autorstwa Afrykanów lub o nich, więc książka, która angażuje się w obie te kwestie, jest już dawno spóźniona. Książka ta stanowi fascynującą lekturę dla naukowców, studentów prawa, literatury, gender i studiów migracyjnych, a także dla ogółu społeczeństwa.
